تاثیر قصه گویی دیجیتال (Digital Storytelling) بر افزایش تمرکز و تقویت تخیل دانش آموزان ابتدایی

این مقاله تاثیر قصه گویی دیجیتال بر افزایش تمرکز و تقویت تخیل دانش آموزان دوره ابتدایی را بررسی می کند و می کوشد سازوکارهای اثر، شرایط اجرای کارآمد و شاخص های ارزیابی را تبیین کند. هدف ها شامل تبیین پیوند روایت چندرسانه ای با پایداری توجه، سنجش بهبود تصویرسازی ذهنی و روایت پردازی کودکان، و استخراج اصول طراحی برای کلاس های ابتدایی است. روش پژوهش به صورت تحلیلی توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی نظام مند مقالات معتبر انجام شد. جمع بندی شواهد نشان می دهد هم نشینی صدا، تصویر و متن همراه با مشارکت فعال کودک، مدت و دقت توجه را افزایش می دهد، رفتارهای کاهنده تمرکز را می کاهد و از راه بازی نمادین و بازخورد فوری، تخیل و خلاقیت روایی را ارتقا می دهد. کیفیت سناریو، همترازی با اهداف درسی، فرصت خلق مشترک، زمان بندی کوتاه و تدریجی، و تفکیک پذیری دشواری از مولفه های کلیدی اثرگذاری است. سن، تجربه سواد رسانه ای، و مدیریت کلاس به عنوان عوامل تعدیل گر شناخته می شوند. دلالت های کاربردی شامل راهنمای گام به گام طراحی فعالیت، چک فهرست پایش وفاداری به اجرا و الگوی ارزیابی آثار دانش آموزان است. نتیجه نشان می دهد به کارگیری هدفمند قصه گویی دیجیتال می تواند بهبود معناداری در تمرکز و تخیل ایجاد کند و کیفیت تجربه یادگیری را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

قصه گویی دیجیتال ، تمرکز توجه ، تخیل کودک ، دوره ابتدایی ، یادگیری مبتنی بر روایت ، چندرسانه ای آموزشی