فاطمه حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد جنگلداری، دانشگاه تربیت مدرس
سیدمحسن حسینی - دانشیار گروه جنگلداری، دانشگاه تربیت مدرس
نادر بهرامی فر - استادیار گروه محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

مناطق صنعتی و شهری به عنوان شاخص های توسعه، همیشه دارای بالاترین میزان آلودگی ها بوده اند. خاک، پس از آب و هوا به عنوان سومین جزء محیط زیست در معرض آلودگی قرار دارند و به عنوان صبورترین جزء طبیعت، دیرتر از سایر اجزاء اختلالات ناشی از آلودگی را بروز می دهد. گیاه پالایی روشی است که از آن گیاهان انباشتگر برای خارج سازی آلاینده های آلی و غیرآلی از خاک و آب استفاده می شود. اگرچه کاربرد موقعیت آمیز این روش وابسته به فاکتورهای مختلفی است باید دقت کرد برای هر مکان خاص مورد توجه قرار گیرد. این روش نیازمند آگاهی دقیق و کافی از فیزیولوژی گیاهی و حدود سمیت قابل قبول عناصر و سوخت و ساز و انتقال مواد در درون گیاه و منطقه ریشه است. در این روش در صورت موفقیت می تواند مزایای اقتصادی و اکولوژیکی فراوانی داشته باشد.

گیاه پالایی، درختان، فلزات سنگین، آلودگی، محیط زیست، خاک