فاطمه تولایی راد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی شیمی، شاهرود، ایران
مژگان زعیم دار - استادیار دانشگاه علوم و فنون دریایی، گروه محیط زیست، تهران، ایران
احمد حلاج ثانی - استادیار دانشگاه تهران، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی شیمی، تهران، ایران

در این روش از ترکیبات هالوژن دار مانند متان دی کلرو فلوئورید در یک کوره حرارتی با ولتاژ پایین و جریان خیلی بالا در دماهای بالاتر از 2000 درجه سانتی گراد و فشارهای پایین تر از 100 تور به منظور حذف یا کاهش ناخالصی های گرافیت به میزان کمتر از 15% وزنی استفاده گردیده است که این ناخالصی ها شامل سیلیکات ها، کلسیم اسید، منیزیم اکسید، تیتانیم اکسید، آلومینا و آهن اکسید و نیز به مقدار جزیی شامل برخی از ترکیبات معدنی مانند مشتقات سدیم، پتاسیم و لیتیم با آنیون های متداولی همچون سولفات ها، کلریدها، فسفات ها و کربنات ها می باشد که این خود به معنی کاهش آلودگی محیط زیست است. هدف اصلی این کار پژوهشی، ترکیب مزایای روش های شیمیایی و حرارتی خالص سازی می باشد. بدین ترتیب از شیمی تر که روش کاملی به عنوان سییستم خالص سازی محسوب نمی شود و همچنین از شرایط سخت ایجاد شده در دماهای بالاتر از 2500 درجه سانتی گراد و در فرآیند خالص سازی حرارتی، اجتناب می شود. هدف از این روش برقراری واکنش ناخالصی های فلزی گرافیت با کلر و فلوئور و به دنبال آن، جداسازی کلریدها و فلوئوریدهای حاصله به منظور کاهش اثرات زیست محیطی انجام می گیرد.

گرافیت، ترکیب هالوژنی، جداسازی کلریدها، کاهش ناخالصی، اثرات زیست محیطی