تجارت تکنولوژی انرژی های پاک، راهی به سوی کاهش اثرات تغییرات اقلیمی

رشد انتشار کربن در دهه های آینده اصولاً از کشورهای در حال توسعه ناشی خواهد شد که از الگوی مشابه همتایان ثروتمند خود در زمینه توسعه با مصرف بالای کربن پیروی می کنند، در عین حال کشورهای سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه بعنوان بزرگترین منتشر کننده های سرانه گازهای گلخانه ا ی باقی خواهد ماند. در پروژه های آژانس بین المللی انرژی پیش بینی می شود که در بین سالهای 2020 تا 2030، میزان انتشار کربن ناشی از مصرف انرژی در کشورهای در حال توسعه از مجموع کشورهای توسعه یافته بیشتر خواهد شد، اما این کشورها در زمینه انتشار سرانه از کشورهای توسعه یافته به مراتب عقب تر خواهند بود. با توجه به اینکه مجموع انتشار گازهای گلخانه ای جهان را به سمت گرم شدن به پیش می برد، و این امر اساساً از کشورهای سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه ناشی می شود، کنوانسیون چهارچوبه سازمان ملل متحد پیرامون تغییرات اقلیمی مفهوم مسئولیت های مشترک اما متفاوت را شناسایی و به رسمیت شناخته است. این مفهوم در پیمان کیوتو و کسب اعتبارات ویژه برنامه های کاهش انتشار کربن مکانیزم توسعه ی پاک شکل گرفته است. با اینکه بیشترین میزان انتشار جهانی گازهای گلخانه ای در گذشته و حال از کشورهای توسعه یافته ناشی می شود، کشورهای در حال توسعه در مقایسه با کشورهای توسعه یافته به زودی به عنوان بیشترین انتشار دهنده گاز دی اکسید کربن ناشی از مصرف سوخت های فسیلی در سطح جهان مطرح خواهند شد. این مطالعه نگاهی اجمالی به روند روزافزون انتشار جهانی گازهای گلخانه ای داشته و نقش سیر تکامل تدریجی تکنولوژی هایی با مصرف کم کربن – تکنولوژی ذغال سنگ پاک، انرژی نورانی کارآمد، انرژی بادی و خورشید – و آزادی تجارت برای این تکنولوژی ها را در مفهوم تغییرات اقلیمی شرح می دهد. در نهایت به چشم انداز و پتانسیل استفاده از این تکنولوژی های پاک در ایران می پردازد.

کلیدواژه ها:

گازهای گلخانه ای ، تغییرات اقلیمی ، مکانیزم توسعه پاک ، سوخت های فسیلی ، تکنولوژی ذغال سنگ پاک ، انرژی نورانی کارآمد ، انرژی بادی ، انرژی خورشید