مقایسه بسترهای مختلف برای تولید کرم خاکی گونه ی EiseniaFoetida

کودهای حیوانی و گیاهی مورد مصرف در اراضی زراعی ناخالص بوده و حاوی مقادیر زیادی تخم علف هرز و انگلهای مضر می باشند و از سوی دیگر، اکثر خاک های زراعی ایران حالت قلیایی دارند و مواد غذایی در این وضعیت غیرقابل جذب می باشند. ورمی کمپوست یک کود کاملا طبیعی است که در نتیجه فعالیت و تغذیه کرم ها از زباله ها و ضایعات کشاورزی و باغبانی، کودهای حیوانی، ضایعات آشپزخانه، علف های هرز و انواع پسماندها ایجاد می شود. تبدیل کودهای حیوانی و ضایعات گیاهی به کمپوست باعث افزایش محیط اسیدی و جذب مواد غذایی و بالطبع افزایش محصولات کشاورزی می شود. ورمی کمپوست در حاصلخیزی، هوادهی و اصلاح خاک، حفظ آب، پرورش آبزیان و طیور نقش به سزایی دارد. همچنین از خود کرم ها به عنوان طعمه ماهیگیری، از پودر آن به عنوان غذای طیور و ماهی، از آنزیم های گرفته شده ی آن برای مصارف پزشکی و بهداشتی و از شیرابه ی آن نیز تحت عنوان چای کمپوست استفاده می شود. در این تحقیق به بررسی مناسبترین بستر مواد غذایی (ضایعات گیاهی و کود پوسیده حیوانی) برای تولید ورمی کمپوست از کرم خاکی گونه ایزینیا فوتیدا پرداختیم و نتایج نشان داد که هم در رابطه با وزن و هم در رابطه با تعداد کرم ها بستر کود حیوانی دارای میانگین بالاتری نسبت به ضایعات گیاهی به طور معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

ورمی کمپوست ، بستر ، مواد غذایی ، ضایعات گیاهی ، کود حیوانی ، کرم خاکی