بررسی معماری بیوفیلیک در ساختمانهای مسکونی بندر عباس

معماری بیوفیلیک همان معماری زیست دوست، طراحی و ساخت با توجه به طبیعت در ذهن روان شناسی محیط: روان شناسی و افراد ناسی محیط بررسی روابط بین یک محیط و چگونگی تاثیر آن بر ساکنان آن و رفتار آن ها. ساختمان مسکونی بنایی است که به منظور سکونت ساخته شده یا مورد استفاده واقع شده. بندرعباس: مرکز استان هرمزگان و در جنوب ایران قرار دارد و جزو کلان شهرهای جنوب ایران واقع شده است. مقدمه: جامعه الان هرچه به سمت مدرن شدن و پیشرفته شدن می رود از طبیعت فاصله می گیرد. این تکنولوژی مدرن و پیشرفته های مهندسی باعث شدند که مردم بر این باور باشند که ژن های ارثی و طبیعی نمی تواند آن ها را محدود کند و این عقیده معماری را به وجود آورده که منجر به ساخت ساختمان هایی با تراکم شدید و... شده است. ساختمان هایی که تبدیل به مصرف کننده منابع و انرژی های ناپایدار شده است. این نوع معماری آلودگی آب و هوا را گسترش می دهد و حتی سلامت روان افراد را نیز به خطر می اندازد. افراد در تلاش هستند که شکاف بین معماری مدرن و نیاز انسان را از بین ببرند طبیعت را با زندگی پیوند دهند مثلا استفاده از طبیعت در محیطی که روزانه با آن سر و کار دارند مثل خانه، محل کار و مدرسه. در زمینه معماری این پیوند به اسم معماری پایدار، معماری سبز یا معماری بیوفیلیک شناخته می شود. این معماری نوعی طراحی است که به دنبال پیوند محل زندگی انسان با طبیعت است. معماری بیوفیلیک یا ترکیب طبیعت با معماری یکی از انواع سبک های معماری و طراحی داخلی است که با توجه به ذات روحی و جسمی انسان ها که نیازمند ارتباط با طبیعت است طرفداران زیادی را به سمت خود جذب کرده است. هدف این پژوهش به بررسی تاثیر معماری بیوفیلیک بر محیط زندگی افراد است.

کلیدواژه ها:

معماری بیوفیلیک ، معماری زیست دوست ، ساختمان مسکونی ، بندر عباس ، روان شناسی محیط ، طبیعت ، ساختمان های پایدار ، محیط زندگی