تامین محکوم به در مرحله واخواهی: مطالعه ای در رویه قضایی مبانی فقهی حقوقی و ارائه راهکارهای قانونی
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: یازدهمین کنگره بین المللی تحقیقات بین رشته ای در علوم انسانی اسلامی، فقه، حقوق و روانشناسی
- کد COI اختصاصی: HUMANITY11_066
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 507
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی حقوق واحد خمینی شهر دانشگاه آزاد، اسلامی، اصفهان، ایران
مدرس گروه حقوق واحد خمینی شهر دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
چکیده
این پژوهش به بررسی یکی از پیچیده ترین و چالش برانگیزترین مباحث حقوقی در فرآیند دادرسی مدنی، ایران یعنی اخذ تامین از محکوم علیه در مرحله واخواهی می پردازد. این موضوع به ویژه در پرونده های با حکم غیابی از اهمیت دوچندانی برخوردار است، زیرا تضمین اجرای حکم و حفاظت از حقوق محکوم له را در برابر احتمال فرار یا اخفای اموال از سوی محکوم علیه به چالش می کشد. ابهام در قانون آیین دادرسی مدنی و وجود رویه های قضایی متناقض این چالش را تشدید کرده و منجر به بروز مشکلات عدیده ای برای هر دو طرف دعوا شده است. پژوهش حاضر با رویکردی تحلیلی و تطبیقی به بررسی ابعاد مختلف این مساله می پردازد. در این راستا ضمن تبیین دقیق مبانی فقهی و حقوقی موضوع از جمله قاعده الضرر، قاعده الغرم بالغنم و اصل برائت، به بررسی تعارض و تقابل این اصول در خصوص اخذ تامین در مرحله واخواهی می پردازد. استفاده از دو نظریه مشورتی متخصصین حقوقی، به غنای بحث حقوقی و ارائه دیدگاههای مختلف در این زمینه کمک شایانی می.کند پرسشهای اصلی پژوهش عبارتند از: ۱. آیا دادگاه میتواند به منظور تضمین حقوق محکوم له از محکوم علیه در مرحله واخواهی تامین اخذ کند؟ ۲. آیا اخذ تامین از محکوم علیه در مرحله واخواهی با اصل برائت و حقوق دفاعی او منافات دارد؟ ۳ چه سازوکاری میتواند به ایجاد تعادل بین تضمین حقوق محکوم له و حفظ حقوق محکوم علیه در این مرحله حساس از دادرسی بینجامد؟ علاوه بر بررسی مبانی نظری، پژوهش به طور مفصل به تبیین آثار منفی عدم اخذ تامین می پردازد. افزایش پرونده های معوقه کاهش اعتماد عمومی به دستگاه قضایی و بروز پیامدهای اجتماعی و اقتصادی، منفی از جمله این آثار هستند در نهایت پژوهش با ارائه پیشنهادهای عملی و راهکارهای اصلاحی، از جمله پیشنهاد اصلاح ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی و لزوم صدور رای وحدت رویه توسط دیوان عالی کشور، به دنبال ارائه مدلی کارآمد برای حل این چالش و ارتقای کارایی و عدالت در نظام قضایی ایران است. هدف نهایی، ایجاد رویه ای واحد و شفاف در خصوص اخذ تامین در مرحله واخواهی و تضمین حقوق تمامی طرفین دعوا است.کلیدواژه ها
تامین محکوم به واخواهی رویه قضایی, مبانی فقهی حقوقی, مدل تصمیم گیرمقالات مرتبط جدید
- جامعهشناسی فرزندآوری و مسئله بازتولید فرهنگ، در وضعیت فروپاشی نهاد خانواده ایرانی- اسلامی(با رویکردی بر سنخی از محتواهای ساخت ستیزانه بخشی از ایرانیان در اینستاگرام)
- اثربخشی برنامه ایمنی بر افکار خودکشی در افراد دارای علائم افسردگی
- رابطه فرانگرانی، درهم آمیختگی فکر عمل و آشفتگی ذهنی با شکایات روان تنی در افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی
- نقش بازخورد توصیفی در افزایش انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی
- Investigating the impact of artificial intelligence on moral and value concepts in Iranian schools
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.