رضا رسولی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و فرهنگ واحد رشت
رضا زحمتکش - کارشناس ارشد عمران و محیط زیست، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و فرهنگ واحد رشت
علیرضا عزیزی - دانشجو کارشناسی عمران-عمران، دانشگاه علم و فرهنگ واحد رشت

امروزه با افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی، شهرها به عنوان یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر محیط زیست به شمار می روند و این محیط اجتماع انسان ها باعث به وجود آمدن تهدیدات عمدهی زیست محیطیگشته است، چرا که در راستای بهبود خدمات شهری و توسعه شهرها، اقداماتی لحاظ گردیده است که علی رغم رفع نیاز شهروندان، اثرات سوئی بر محیط زیست داشته است. در نتیجه از منظر بسیاری از صاحب نظرانتخریب محیط زیست نتیجهی توسعه ناپایدار شهرها و شهرنشینی و تبیین اقدامات نادرست علی الخصوص در مبحث حمل و نقل شهری میباشد. اقدامات صورت گرفته در حوزهی حمل و نقل و خدمات شهری منجر بهافت کیفی محیط زیست از طریق عواملی نظیر ماشینی شدن فضای شهری واتومبیل گرائی صرف گشته است، که باعث به خطر افتادن سلامت شهروندان و به وجود آمدن چالشهای بسیاری نظیر گسترش بیماریهایجسمی و روحی، افت فرهنگ و تعاملات اجتماعی و حتی در درازمدت باعث تاثیرات منفی و غیر مستقیم بر روی اقتصاد و اجتماع شهری میشود. در این مقاله سعی شده که با در نظر گرفتن پارامترهای مهم زیست محیطی و خدمات شهری، پیادهراهسازی به عنوان یکی از راهکارهای تاثیرگذار در حمل و نقل شهری و شهرپاک معرفی و مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد.

افزایش جمعیت، گسترش شهرنشینی، محیط زیست، خدمات شهری، حمل و نقل شهری، پیادهراه سازی