محمدرحیم رهنما - دانشیار گروه جغرافیا دانشگاه فردوسی مشهد
امیدعلی خوارزمی - استادیار گروه جغرافیا دانشگاه فردوسی
ریحانه علائی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد

رشد هر شهر به صورت یک فرایند دوگانه گسترش افقی و رشد عمودی است. یکی از راهکارها برای جلوگیری از گسترش افقی و پراکنده شهر، بازتوسعه اراضی قهوه ای شهری است.این اراضی، قطعاتی باقابلیت توسعه مجددند که به دلیل کاربری های پیشین شان- همچون صنعتی و یا معدنی- متروکه مانده اند و به آلودگی های مختلف آب و خاک دچارند و از نظر زیست محیطی تنزل یافته اند. هدف از اینتحقیق، شناخت الگوهای موفق اجرا شده در زمینه استفاده از اراضی قهوه ای شهری در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه و به کار گیری آن ها در بازتوسعه اراضی قهوه ای شناسایی شده در شهر مشهد بهمنظور جلوگیری از گسترش افقی شهر مشهد و کاهش آثار زیست محیطی آن و در نهایت رسیدن به توسعه پایدار شهری است.روش تحقیق توصیفی _ تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای است. نتایجتحقیق نشان می دهد برای بازتوسعه موفق اراضی قهوه ای در شهر مشهد، باید عوامل کلیدی موفقیت شناخته شود و سپس براساس آن برنامه های منطقی جهت تبدیل بهینه این اراضی انجام بگیرد

الگوهای توسعه شهری، اراضی قهوه ای، شهر مشهد