پیش بینی کننده های روانشناختی خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی

خودکارآمدی تحصیلی به عنوان یکی از متغیرهای کلیدی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی، نقش مهمی در تعیین انگیزه، تلاش و عملکرد تحصیلی آن ها ایفا می کند. این مطالعه به بررسی پیش بینی کننده های روان شناختی خودکارآمدی تحصیلی در میان دانش آموزان دبیرستانی می پردازد. متغیرهای مورد بررسی شامل انگیزش درونی، انتظارات موفقیت، خودتنظیمی، و حمایت اجتماعی هستند که هر یک به نوعی بر احساس خودکارآمدی دانش آموزان تاثیرگذارند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که انگیزش درونی و انتظارات موفقیت به طور مستقیم با خودکارآمدی تحصیلی ارتباط مثبت دارند. همچنین، خودتنظیمی به عنوان یک میانجی در این رابطه عمل می کند و نقش حمایت اجتماعی به عنوان یک عامل تسهیل کننده در تقویت خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان به وضوح نمایان است. این یافته ها می توانند به معلمان و مشاوران کمک کنند تا با ایجاد محیط های یادگیری مثبت و پشتیبانی کننده، خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان را افزایش دهند و در نتیجه به بهبود عملکرد تحصیلی آن ها کمک کنند. در نهایت، این پژوهش بر اهمیت توجه به عوامل روان شناختی در فرآیند آموزش و یادگیری تاکید می کند و راهکارهایی برای ارتقاء خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

روانشناختی ، دانش آموزان ، خودکارآمدی