محمدرضا زرگران خوزانی - دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی کشاورزی
طیب ساکی نژاد - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی اهواز

کشورایران به لحاظ موقعیت خاص جغرافیایی وقرارگیری درمنطقه خشک و نیمه خشک دارای گیاهان و علف های هرز به خصوصی می باشد که شاید در نگاه عام گیاهانی بی ارزش و زیان بارهم به حساب ایند ازجمله این گیاهان میتوان به گیاه خارشتراشاره کرد. استفاده از گیاه خارشتر به جهت تولید هندوانه دیم ارگانیک سالیان دراز دربرخی استانهای کشورازجمله خوزستان فارس یزداصفهان و خراسان به صورت بومی رواج داشته ، ولی رفته رفته با ورود کودهای شیمیایی سهل الوصول و ارزان قیمت و اعمال سیاست های دولت درجهت سوق دادن اهالی این مناطق به کاشت محصولات خاص، به ورطه فراموشی سپرده شده است.روش کاربدین صورت است که ابتدا گیاه خارشتر باقطرمناسب گزینش شده سپس باخراش دادن قسمت خاصی از ساقه ، بذر هندوانه در آن قرار می گیرد ؛ در این شرایط بذرهندوانه ازگیاه میزبان هک دراای ریشه عمیق می باشد آب و سایرموادغذایی موردنیاز خود راتامینمی کند. و علی رغم تصور برخی افراد بومی که انتظار طعم شور از این محصول داشتنداین محصول شیرین و دارای خواص دارویی نیز می باشد بدین ترتیب در کویر خشک با بهره گیری از تجربیات ذی قیمت گذشتگان می توان محصولی را تولید کرد 92درصد آن را آب تشکیل میدهد آلوده به کود و سموم شیمیایی است با بهره گیری از تکنیک ها چه بسا دانش پیشینیان بتواند مشکل گشایی در جهت افزایش بهره وری و ایجاد بستری پایدار بهبود وضعیت معیشتی اهالی این مناطق استفاده نمود.

دانش بومی، کشاورزی پایدار، هندوانه، خارشتر، ارگانیک