بررسی جنبه های اقتصادی بازیافت شیشه از زباله های شهری رشت

افزایش رشد جمعیت و مهاجرت به شهرها، تغییر الگوی مصرف و رواج فرهنگ مصرف گرایی و توسعه صنایع بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی در سال های اخیر موجب تولید انبوه ظروف شیشه ای و بالا رفتن درصد شیشه دورریز در زباله های شهری شده است. مزایای گوناگون اقتصادی بازیافت شیشه و تأثیر بسیار زیاد آن در کاهش مصرف انرژی توجه بسیاری از متخصصان را در سال های اخیر به بازیافت شیشه جلب کرده است. با توجه به اهمیت بازیافت، در این تحقیق وضعیت بازیافت شیشه از زباله های شهری رشت تعیین و جنبه های اقتصادی آن مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق:این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که در سال 1390 انجام گرفت. نتایج مندرج در این تحقیق با توجه به مشاهدات میدانی و اطلاعات سازمان مدیریت پسماندهای شهرداری رشت و پیمانکاران طرح تفکیک از مبدأ و مطالعه اسناد و مدارک موجود در این خصوص و تجزیه و تحلیل این اطلاعات به دست آمد. نتایج:نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از 4860 تن شیشه مصرف شده در شهر رشت در سال 1390 تنها 2/3 درصد آن در طرح تفکیک از مبدأ جمع آوری و بازیافت گردیده و 8/96 درصد آن به صورت مخلوط با زباله های تر دور ریخته شده است. بازیافت 033/0 درصدی شیشه از زباله های شهری رشت درآمدی معادل 000/200/43 ریال عاید پیمانکاران طرح تفکیک از مبدأ نموده و باعث کاهش 640/112/46 ریال از هزینه های شهرداری شده است. همچنین درآمد ناشی از کاهش مصرف انرژی در این طرح مبلغی معادل 180/986/138 ریال برآورد گردید. نتیجه گیری:در صورت در نظر گرفتن تمام جنبه های اقتصادی بازیافت شیشه، سرمایه گذاری جهت ارتقاء میزان بازیافت آن از زباله های شهری رشت دارای توجیه اقتصادی می باشد.