صنایع تبدیلی پسماند بذر چای حلقه مفقوده صنعت چای در کشور

چای در حالی به عنوان یکی از مهم‌ترین تولیدات استان گیلان به شمار می‌رود که به دلیل عوامل متعددی مانند واردات بی‌رویه و قاچاق،‌ قیمت خرید پایین و نبود حمایت‌های دولتی، تولید آن با کاهش مواجه شده است. با توجه به اینکه اکثر چایکاران تک محصولی هستند و مساحت باغات آنها بسیار کم و محدود است اگر زمینه افزایش درآمد خانوارهای چایکاران فراهم نشود خطر بیکاری 65 هزار خانوار چایکار موجب یک فاجعه می شود. هم اکنون میانگین ایجاد شغل در کشور 85 میلیون تومان است و در صورت بیکاری این افراد، دولت باید 6 تا 7 هزار میلیارد تومان هزینه نماید تا این عده بر سر کار بروند. در ایران، سطح زیر کشت گیاه چای حدود 34 هزار هکتار و در هر هکتار حدود 15 تا 20 هزار بوته وجود دارد. در صورت جمع آوری حدود 75 تا 100 گرم بذر به ازای هر بوته در سال می‌توان تقریبا 50000 تن بذر جمع آوری کرد. با وجود این اطلاعات و کسر میزان 50% پوسته میوه و نیز 20% استحصال روغن می توان 5 میلیون لیتر روغن تولید کرد. این در حالی است که بیش از 90 درصد روغن مصرفی ایران از خارج وارد می‌شود. کنجاله چای دارای حدود 10-15 درصد ساپونین است که یک نوع محصول جنبی کارخانجات روغن کشی به شمار می رود و بهترین ماده برای از بین بردن ماهیان هرز موجود در استخرهای پرورش میگو در ایران است. از بذر چای می توان کودهای آلی کمپوست، ورمی کمپوست، چای کمپوست و سوخت زیستی تولید نمود. به دلیل نبود صنایع تبدیلی پسماند بذر چای در ایران، این منابع ارزشمند هر ساله از بین می رود.