تاثیر رشد تعاملی والدین در کنار مدرسه بر یادگیری دانش آموزان پایه دوم و پنجم

رشد تعاملی والدین در کنار مدرسه به عنوان یکی از عوامل کلیدی در بهبود یادگیری دانش آموزان، به ویژه در دوره ابتدایی، مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر این تعامل بر یادگیری دانش آموزان پایه دوم و پنجم انجام شده است. دانش آموزان پایه دوم در مرحله یادگیری مهارت های پایه مانند خواندن و نوشتن هستند، در حالی که دانش آموزان پایه پنجم با مفاهیم پیچیده تر و آمادگی برای دوره متوسطه مواجه اند. این تفاوت های رشدی، نیازمند رویکردهای متفاوتی در تعامل والدین و مدرسه است. رشد تعاملی والدین شامل مشارکت فعال در فعالیت های آموزشی، حمایت عاطفی، نظارت بر تکالیف و همکاری با معلمان است. این مطالعه نشان داد که همکاری موثر والدین و مدرسه می تواند به افزایش انگیزه تحصیلی، بهبود عملکرد شناختی و تقویت مهارت های حل مسئله در دانش آموزان منجر شود. در پایه دوم، حمایت مستقیم والدین در یادگیری مهارت های پایه تاثیر بیشتری دارد، در حالی که در پایه پنجم، تقویت استقلال و مهارت های پیچیده تر از اهمیت برخوردار است. با این حال، موانعی مانند کمبود آگاهی والدین، محدودیت های زمانی و تفاوت های فرهنگی می توانند این تعامل را مختل کنند. استفاده از کارگاه های آموزشی، فناوری های ارتباطی و برنامه های مداخله ای مشترک می تواند این موانع را کاهش دهد. این پژوهش بر اهمیت طراحی برنامه های متناسب با نیازهای رشدی دانش آموزان تاکید دارد و پیشنهاد می کند که تقویت پیوند بین خانه و مدرسه می تواند به بهبود کیفیت آموزش منجر شود. یافته های این مطالعه می توانند به سیاست گذاران آموزشی، معلمان و والدین کمک کنند تا با تقویت همکاری های خود، محیطی مناسب برای یادگیری دانش آموزان فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

رشد تعاملی والدین ، یادگیری دانش آموزان ، همکاری والدین و مدرسه ، پایه دوم ، پایه پنجم