معیار سوء استفاده از حق در دعاوی مالکیت در حقوق و رویه قضایی ایران با نگاهی به حقوق مصر

  • سال انتشار: 1404
  • محل انتشار: فصلنامه مطالعات تطبیقی حقوق کشورهای اسلامی، دوره: 3، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_ICSIL-3-3_004
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 90
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سعید سام دلیری

استادیار گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، مازندران، ایران

مظاهر خواجوند

استادیار گروه حقوق، واحد نوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، نوشهر، ایران (نویسنده مسئول)

چکیده

مفهوم سوءاستفاده از حق در دعاوی مربوط به مالکیت، یکی از موضوعات چالش برانگیز در حقوق خصوصی است که همواره محل بحث و اختلاف نظر میان صاحب نظران بوده و تبیین معیارهای آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. از آن جا که قانون گذار ایران به صورت صریح به این موضوع نپرداخته، بررسی و تحلیل رویکردهای رویه قضایی در این زمینه ضرورت می یابد. پرسش اصلی این پژوهش آن است که معیار تشخیص سوءاستفاده از حق در دعاوی مالکیت در نظام حقوقی ایران و مصر چیست و چه تفاوت ها و اشتراکاتی میان این دو نظام وجود دارد؟ این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش مطالعات کتابخانه ای انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که در هر دو نظام حقوقی، نظریه سوءاستفاده از حق به عنوان محدودیتی بر مالکیت مطلق شناسایی شده و هیچ کس مجاز نیست از حق مالکیت خود به گونه ای بهره برداری کند که منجر به اضرار به غیر گردد. در حقوق ایران، بر پایه ماده ۱۳۲ قانون مدنی و اصل چهلم قانون اساسی، دو معیار عمده یعنی عرف و قصد اضرار مبنای تشخیص سوءاستفاده از حق تلقی می شود. چنانچه مالک، عرفا یا با نیت اضرار، از حق خود بهره برداری کند، امکان استناد به این نظریه از سوی زیان دیده فراهم است. در رویه قضایی ایران نیز بیشتر آراء صادره مبتنی بر احراز قصد اضرار یا تحقق ضرر غیرمتعارف است. در نظام حقوقی مصر، علاوه بر قصد اضرار، دو معیار عدم مشروعیت هدف و عدم تناسب بین استفاده از حق و نتیجه حاصل شده به عنوان شاخص های تشخیص سوءاستفاده از حق معرفی شده اند که از حیث مبنا و کارکرد، هم راستایی ها و تفاوت هایی با نظام حقوقی ایران دارند. این مطالعه بر لزوم توسعه تئوریک و تقنینی نظریه سوءاستفاده از حق با رویکرد تطبیقی تاکید دارد.

کلیدواژه ها

معیار, سوءاستفاده از حق, مالکیت, رویه قضایی, قصد اضرار, عرف, نظام حقوقی ایران, حقوق مصر

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.