نقش آینده نگری آموزشی در پرورش شایستگی های کلیدی برای دنیای متغیر

تحولات پرشتاب فناوری، اجتماعی و فرهنگی آینده ای سرشار از پیچیدگی و عدم قطعیت را رقم زده است؛ آینده ای که نظام های آموزشی نمی توانند با رویکردهای سنتی و ایستا پاسخ گوی آن باشند. آینده نگری آموزشی به عنوان رویکردی نوین، امکانی فراهم می آورد تا اهداف، محتوا و روش های یاددهی و یادگیری به گونه ای بازطراحی شوند که نسل جدید مهارت های لازم برای زیستن و پیشرفت در دنیای متغیر را کسب کند. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی به بررسی نقش آینده نگری در پرورش شایستگی هایی چون تفکر انتقادی، خلاقیت، سواد دیجیتال، یادگیری مادام العمر و مسئولیت پذیری اجتماعی پرداخته است. نتایج نشان می دهد که ادغام آینده نگری در سیاست های آموزشی و برنامه های درسی می تواند شکاف میان آموزش امروز و نیازهای فردای دانش آموزان را کاهش دهد و آنان را به انسان هایی توانمند، انعطاف پذیر و اثرگذار در جامعه جهانی تبدیل نماید.واژگان کلیدی:آینده نگری آموزشی، شایستگی های کلیدی، مهارت های قرن بیست ویکم