تاثیر آموزش مبتنی بر فناوری های نوین بر بهبود مهارت های نوشتاری در دانش آموزان با اختلال نوشتن (دیس گرافیا)

اختلال نوشتن (دیس گرافیا) یکی از ناتوانی های یادگیری خاص است که به طور مستقیم بر توانایی دانش آموزان در تولید متن، هجی صحیح و سازمان دهی افکار تاثیر می گذارد (American Psychiatric Association, ۲۰۱۳). پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر فناوری های نوین بر بهبود مهارت های نوشتاری در دانش آموزان مبتلا به دیس گرافیا انجام شده است. روش پژوهش مروری-تحلیلی بوده و با استفاده از منابع علمی منتشر شده طی سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳، مقالات معتبر در پایگاه های علمی بین المللی بررسی گردید. تحلیل یافته ها نشان داد که بهره گیری از فناوری های نوین مانند نرم افزارهای پردازش متن با بازخورد فوری، برنامه های چندرسانه ای تعاملی و ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می تواند موجب کاهش خطاهای نوشتاری، ارتقای ساختار جمله نویسی و افزایش انگیزه یادگیری در این دانش آموزان شود (Graham & Harris, ۲۰۱۸; Alves & Limpo, ۲۰۲۲). افزون بر این، به کارگیری فناوری های آموزشی به کاهش اضطراب تحصیلی و ارتقای خودپنداره تحصیلی دانش آموزان نیز کمک کرده است (Smith & Anderson, ۲۰۲۱). نتیجه گیری کلی این پژوهش نشان می دهد که ادغام فناوری های نوین در آموزش رسمی می تواند راهکاری اثربخش برای توان بخشی نوشتاری و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان با اختلال نوشتن باشد.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین آموزشی ، اختلال نوشتن ، دیس گرافیا ، مهارت های نوشتاری ، دانش آموزان با نیازهای ویژه.