بررسی تاثیر برنامه های آموزشی و پرورشی در پرورش روحیه مسئولیت پذیری در کودکان ابتدایی

این پژوهش به بررسی تاثیر برنامه های آموزشی و پرورشی در پرورش روحیه مسئولیت پذیری کودکان ابتدایی می پردازد و با استفاده از رویکرد تحلیلی کیفی و روش کتابخانه ای، اطلاعات و منابع مرتبط مورد تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهند که مسئولیت پذیری کودکان نه تنها یک مهارت فردی بلکه یک مهارت اجتماعی و اخلاقی است که رشد آن با تجربه عملی، آموزش هدفمند و مشارکت فعال دانش آموزان در فعالیت های گروهی و پروژه های مشارکتی ارتباط مستقیم دارد. تحلیل برنامه های آموزشی و پرورشی بیانگر این است که ادغام آموزش ارزش ها و مفاهیم اخلاقی در محتواهای درسی، شبیه سازی موقعیت های اخلاقی، سپردن وظایف روزانه، اجرای پروژه های مشارکتی و ارائه بازخورد مستمر، زمینه تجربه عملی مسئولیت را فراهم کرده و موجب تقویت خودمدیریتی، همدلی، همکاری، مهارت حل مسئله و اعتمادبه نفس کودکان می شود و همچنین مشارکت خانواده و جامعه در فعالیت های مدرسه اثر تقویت کننده ای بر مسئولیت پذیری دانش آموزان دارد. در نهایت، پژوهش نشان می دهد که پرورش مسئولیت پذیری در کودکان ابتدایی نیازمند رویکردی جامع است که آموزش نظری، تجربه عملی، فعالیت های گروهی و مشارکت فعال کودکان و خانواده ها را با هم تلفیق کند تا زمینه رشد کودکان مسئول، اخلاق مدار و فعال در مدرسه و جامعه فراهم شود.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری ، مهارت های اخلاقی ، کودکان ابتدایی ، برنامه های آموزشی و پرورشی ، فعالیت های گروهی