مقایسه میزان استقلال تحصیلی دانش آموزان در کلاسهای سنتی و کلاسهای معکوس

هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان استقلال تحصیلی دانش آموزان در کلاسهای سنتی و کلاسهای معکوس است. استقلال تحصیلی از مولفه های مهم یادگیری خودراهبر به شمار می رود و نقش بسزایی در ارتقای عملکرد تحصیلی و مسئولیت پذیری دانش آموزان دارد. روش پژوهش از نوع علی-مقایسه ای بوده است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پایه هفتم دوره متوسطه اول ناحیه یک شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای انجام شد. سپس از هر مدرسه ۳۰ دانش آموز پایه هفتم به صورت تصادفی انتخاب شدند و در مجموع نمونه ای ۶۰ نفره، ۳۰ نفر در گروه آموزش سنتی و ۳۰ نفر در گروه آموزش معکوس شکل گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد سنجش استقلال تحصیلی فیشر (۲۰۰۱) بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مناسب تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که میانگین نمرات استقلال تحصیلی دانش آموزان در گروه آموزش معکوس به طور معناداری بالاتر از گروه آموزش سنتی است. این تفاوت در مولفه هایی همچون تصمیم گیری، مستقل، خودنظارتی و انگیزش داخلی نیز مشاهده شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که الگوی تدریس معکوس با فراهم کردن فرصت های بیشتر برای مشارکت فعال، تصمیم گیری شخصی و مسئولیت پذیری در ارتقای سطح استقلال تحصیلی دانش آموزان نقش موثرتری ایفا می کند. این یافته ها بر اهمیت بازنگری در شیوه های سنتی تدریس و حرکت به سوی رویکردهای نوین و دانش آموز محور در نظام آموزشی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

استقلال تحصیلی ، کلاس سنتی ، کلاس معکوس ، دانش آموزان پایه هفتم