بررسی رابطه رضایت از زندگی و امید در دانشجویان

رضایت از زندگی از مولفه های مهم ارزیابی روانشناختی است که پیش بینی می کند که یک شخص چه نگاهی نسبت به خود دارد و چه نگرش، سبک اسناد یا راهبردهای روانی در حل مساله را اتخاذ می کند. رضایت از زندگی مفهومی کلی است که حاوی معنای زندگی، واکنش های هیجانی، سبک قضاوت روانی و حتی وضعیت سلامت جسمانی فرد است که این سازه تحت تاثیر عوامل روانی، شناختی و اجتماعی مدام در حال تغییر به صورت کاهش یا افزایش در یک بعد از زندگی یا ابعاد مختلف است. یکی از عواملی که به نظر تاثیر مهمی بر رضایت از زندگی دارد، امید است. امید نوعی تفکر هدفدار تعریف می شود که بر اساس موفقیت از منابع گوناگون و راهبردهای مسیر استوار است. پژوهش حاضر کوششی است در راستای بررسی رابطه بین رضایت از زندگی و امید با روش توصیفی همبستگی در نمونه ای به حجم ۳۶۴ نفر از دانشجویان مقاطع مختلف دانشگاه از طریق پرسشنامه که نتایج تحلیل آماری نشان داد که بین این دو متغیر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

امید ، رضایت از زندگی ، سبک اسناد