تامل در نقش ارتباط معلم-دانش آموز: تاثیر آن بر رفتار ،اعتماد و پیشرفت تحصیلی

ارتباط معلم-دانش آموز یکی از مهم ترین عوامل موثر در کیفیت یاددهی-یادگیری و موفقیت تحصیلی دانش آموزان به شمار می رود. این ارتباط، علاوه بر انتقال محتوای آموزشی، نقش کلیدی در شکل دهی رفتار، تقویت اعتماد به نفس و ایجاد انگیزه در دانش آموزان دارد. پژوهش های متعددی نشان داده اند که معلمان قادر به برقراری ارتباط موثر با دانش آموزان، می توانند محیط یادگیری مثبت و حمایتی ایجاد کرده و زمینه های ارتقای عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات رفتاری را فراهم کنند. در این مقاله، با رویکرد تحلیلی و مرور منابع فارسی و بین المللی، ابعاد مختلف ارتباط معلم-دانش آموز بررسی شده است.مطالعه حاضر نشان می دهد که کیفیت ارتباط معلم با دانش آموزان تاثیر مستقیم و غیرمستقیم بر رفتار دانش آموزان دارد و می تواند باعث افزایش مشارکت، کاهش مشکلات رفتاری و ایجاد انگیزه در فرآیند یادگیری شود. همچنین، این ارتباط بر اعتماد به نفس و خودباوری دانش آموزان اثرگذار است؛ دانش آموزانی که ارتباط مثبت و حمایتی با معلمان خود دارند، توانایی بیشتری در مواجهه با چالش های تحصیلی نشان می دهند و عملکرد علمی بالاتری از خود ارائه می کنند.علاوه بر این، مقاله به بررسی موانع و چالش های موجود در برقراری ارتباط موثر معلم-دانش آموز پرداخته و راهکارهایی عملی برای بهبود این ارتباط ارائه می دهد. از جمله این راهکارها می توان به آموزش مهارت های ارتباطی به معلمان، استفاده از روش های تدریس تعاملی و توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان اشاره کرد.در نهایت، مقاله نتیجه می گیرد که تقویت و بهبود ارتباط معلم-دانش آموز می تواند به عنوان یک عامل کلیدی در ارتقای کیفیت یادگیری، رشد مهارت های اجتماعی، افزایش اعتماد به نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش موثری ایفا کند. این یافته ها اهمیت توجه ویژه به مهارت های ارتباطی معلمان و ایجاد محیط های آموزشی حمایتی و مثبت را برجسته می سازد و می تواند راهنمای سیاستگذاران و معلمان برای بهبود فرآیند آموزش باشد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: ارتباط معلم-دانش آموز ، انگیزه ، رفتار ، اعتماد به نفس ، پیشرفت تحصیلی ، مهارت های ارتباطی ، محیط یادگیری