نقش و اهمیت تحقیق و توسعه در بانکداری نوین

فعالیتهای تحقیق و توسعه از منابع اصلی و عمده ایجاد تحولات دانش و فناوری است و از این رو اغلب کشورها برای رشد و توسعه خود فعالیتهای تحقیق و توسعه را گسترش می دهند. در محیط رقابتی سازمانهای امروزی نیز موفقیت در سایه مدیریت علمی با رویکرد تحقیقات محقق می شود. از این رو، اهمیت استراتژیک و راهبردی تحقیق و توسعه به عنوان کلید موفقیت بلندمدت سازمانهای دانش محور، توجه روز افزونی را به خود جلب کرده است و در جهت پیشبرد اهداف سازمان های دانش محور مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به رشد سریع تکنولوژی و تشابه خدمات بانکی بازار سرمایه به سوی رقابتی شدن در حال حرکت می باشد و تثبیت موقعیت و کسب سهم عمده بازار را برای کلیه بانک ها و موسسات مالی دشوار نموده است. از طرفی نیز نیاز و خواسته های مشترریان در حال تغییر بوده و خواستار خدمات نوین و سرویس های متنوع بانکی می باشند. نگاه آسیب شناسانه به عرصه تحقیق و توسعه حاکی از آن است که در بسیاری از نهادهای مالی بخش تحقییق و توسعه در متن فعالیتهای جاری قرار ندارد و نقش آنها در اثربخشی فعالیتهای پژوهشی کم رنگ و حاشیه ای است. مشکلات این بخش در ارتباط با نوع و عملکرد سازمان و مدیریت آن و فقدان اعتماد به درجه مفید بودن اینگونه واحدها، کمبود یا نبودن برنامه های علمی و منطقی تجربه های منفی در خصوص واحدهای تحقیق و توسعه است، این عوامل و دیگر عوامل باعث شده واحدهای مذکور به راحتی نتوانند نقش استراتژیک خود را ایفا کنند. هدف این پژوهش تبیین موانع و محدودیت های تحقیق و توسعه در عرصه بانکداری می باشد. در پژوهش حاضر از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی برای جمع آوری اطلاعات و روشهای توصیفی و تحلیل محتوا برای تحلیل استفاده شده است. بر اساس بررسی های انجام شده، موانع تحقیق و توسعه را می توان ناشی از فقدان اطلاعات کافی و بهنگام، موانع ساختاری واحدهای تحقیق و توسعه در بانک ها، عدم ارتباط مناسب بین صنعت و دانشگاه و نیروی انسانی دانست.