کانی شناسی اورانیم در کانسار تالمسی، ناحیه انارک، ایران مرکزی
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: مجله علوم و فنون هسته ای، دوره: 46، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_JONSAT-46-1_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 45
نویسندگان
پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
چکیده
کانسار تالمسی در حدود ۳۰ کیلومتری غرب شهر انارک و ۲۰۰ کیلومتری شرق اصفهان و در ناحیه انارک در زون ساختاری ایران مرکزی واقع شده است. سنگ میزبان اصلی کانه زایی در کانسار تالمسی، آندزیت تا آندزی بازالت است. مطالعات کانی شناسی توسط میکروسکوپ الکترونی نشر میدانی حاکی از وجود حداقل چهار مرحله کانه زایی در کانسار تالمسی است. مرحله اول شامل کانه زایی مس سولفیدی شکافه پرکن در ارتباط با ولکانیسم ائوسن است. مرحله دوم به صورت کانه زایی آرسنیدی رگه ای یا تزریقی نیکل- مس بوده و کانی اصلی در این مرحله نیکلین همراه با مقادیر فرعی کالکوسیت و پیریت است. در مرحله سوم با افزایش مقدار آرسنیک، آرسنیدهای نیکل، کبالت و مس (دومیکیت، راملزبرژیت، سافلوریت، اسکوترودیت، کوتکیت، کوتینائیت) و مقادیر فرعی سولفید مس (کالکوسیت) همراه با کانی های اورانیم شامل اورانینیت، برانریت و کافینیت نهشته شده اند. در مرحله آخر با هجوم سیالات اکسیدان، کانی های مراحل قبل توسط آرسنات های نیکل (مانند زانتیوسیت) و مس و کانی های ثانویه اورانیم جانشین شده اند. در حین این مرحله کانی های اولیه اورانیم به کانی های ثانویه اورانیم مانند آرسنات اورانیم (چادویکیت)، آرسنات مس- اورانیم (کوپروسکلودوسکیت، زئونریت)، سیلیکات کلسیم- اورانیم (اورانوفان)، کربنات اورانیم (رادرفوردین)، کربنات کلسیم- اورانیم (شارپیت) و فسفات کلسیم- اورانیم (اوتونیت) تبدیل شده اند.کلیدواژه ها
کانسار تالمسی, ناحیه انارک, کانه زایی اورانیماطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.