بهینه سازی پارامتر های موثر روی فرایند پرچ کاری توسط الگوریتم ژنتیک

درطراحی های مکانیکی به خصوص درسازه های هواوفضایی ورق های فلزی نقش بسیار مهمی ایفا می کنند. برای اتصال این ورق هابه یکدیگر اغلب از اتصالات پرچی استفاده می شود.کیفیت عملیات پرچکاری بر روی گسیختگی پرچ و ورق تاثیر زیادی دارد. پارامتر های هیادی در کیفیت این عملیات تاثیر گذار است. در این مقاله نیروی پرچ کاری، تلرانس قطرسوراخ ورق بالایی، تلورانس قطرسوراخ ورقپایینی، ضریب اصطکاک سطوح، تلرانس قطرپرچ وطول پرچ به عنوان پارامتر های موثر مورد مطالعه قرار گرفت. برای هر پارامتر حد بالا وپایینی در نظر گرفته شد واه ترکیب دوتایی مدل های مختلف 66 مدل مورد بررسی قرارگرفت . خروجی مدل المان محدود به صورت ارتفاع قسمت پرچ شده H)بیشوترین قطر قسمت پرچ شدهD) و بیشترین تنش مماسی کششی درورق هاS_max عامل ترک درورق با اسفتاده ازروش المان محدود بدست اورده شد همچنین یک رابطه ای شش متغیره برای این پارامتر خروجی بر اساس پارامتر های ورودی بدست اورده شد رابطه حاکم برای بیشترین تنش مماسی کششی به عنوان تابع هدف که قرار است مینیم شود در نظر گرفته شد

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، فرایند پرچکاری ، المان محدود ، الگوریتم ژنتیک