نقش بازی در آموزش ابتدایی تحلیلی بر تاثیر یادگیری از طریق سرگرمی

بازی به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای یادگیری در دوره ابتدایی شناخته می شود که می تواند فرآیند آموزش را برای کودکان جذاب، معنادار و پایدار سازد. این پژوهش با رویکردی تحلیلی به بررسی نقش بازی در بهبود یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی می پردازد و نشان می دهد که استفاده از بازی های آموزشی نه تنها انگیزه یادگیری را افزایش می دهد بلکه موجب تقویت مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی کودکان نیز می گردد. یافته ها بیانگر آن است که ادغام عناصر سرگرمی در فرایند یاددهی-یادگیری باعث افزایش تعامل فعال دانش آموزان، کاهش اضطراب آموزشی و ارتقای عملکرد تحصیلی می شود. در نتیجه، طراحی برنامه های درسی مبتنی بر بازی می تواند بستری کارآمد برای آموزش مفاهیم پیچیده و پرورش تفکر خلاق در کودکان فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

بازی آموزش ، ابتدایی یادگیری ، فعال ، سرگرمی ، انگیزش تحصیلی ، رشد ، شناختی ، یادگیری از طریق بازی