علی قدوسیان - استادیار، دانشکده مکانیک/ دانشگاه سمنان
علی رحمانی - آدانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مکانیک / دانشگاه سمنان

بهینه سازی توپولوژی به عنوان یک ابزار موثر برای طراحی درکاربردهای مهندسی میباشد.در پروسه بهینه سازی توپولوژی سازه ها از روش های مختلفی به عنوان بهینه کننده استفاده میشود . یکی ازاین روشها استفاده از الگوریتم های تکاملی است.این روشها بر پایه ایجاد جمعیت هستند و معمولاً در روشهای تکاملی برای جمعیت اولیه از یک جمعیت کاملاً تصادفی استفاده میشود و این امر باعثکاهش نرخ همگرایی این نوع الگوریتم ها شود. در این مقاله سعیشده با استفاده از الگوریتم تفاضل تکاملی سیمپلکس جمعیت اولیه را به گونه ای ایجاد شود که کاملاً تصادفی نباشد و با استفاده از یکالگوریتم خاص جمعیت اولیه را به سمت منطقه بهینه هدایت کنیم.این کار باعث کاهش محاسبات و افزایش نرخ همگرایی در پروسه بهینه سازی میشود. . مسئله مورد بررسی در این مقاله حداقل سازینرمی 1 یک سازه )حداکثر سازی سختی( با شرط باقی ماندن حجمسازه در محدوده مجاز است . این مسئله را برای چند شکل متفاوت اعمال میکنیم وبا استفاده از الگوریتم مورد نظر به حل آن میپردازیم . در نهایت نشان خواهیم داد که استفاده از این روش باعثبهبود فرایند بهینه سازی خواهد شد . استفاده از این روش )ایجاد جمعیت اولیه غیر تصادفی( در سایر روشهای تکاملی نیز مفید نظرمیرسد.

بهینه سازی توپولوژی ، الگوریتم های تکاملی ، جمعیت اولیه،الگوریتم تفاضل تکاملی