تاثیرات منفی آموزش مجازی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه

آموزش مجازی به عنوان یکی از روشهای نوین آموزش در دهه های اخیر و به ویژه پس از همه گیری کووید-۱۹ به صورت گسترده ای در مقاطع تحصیلی مختلف از جمله دوره متوسطه به کار گرفته شده است. با این حال این نوع آموزش با چالشها و محدودیتهایی مواجه است که می تواند بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیر منفی بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیرات منفی آموزش مجازی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه انجام شد. روش پژوهش، کمی توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر نمونه گیری تصادفی طبقه ای از ۳۸۰ دانش آموز بود. داده ها با پرسشنامه ساختارمند و مقیاسهای معتبر جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که عوامل متعددی از جمله نابرابری دسترسی به فناوری و اینترنت، ضعف مهارتهای خودتنظیمی یادگیری، کاهش انگیزش تحصیلی و مشکلات روانی مانند اضطراب و استرس نقش مهمی در افت پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشتند. همچنین کمبود مهارت معلمان در تدریس مجازی و مشکلات فنی از دیگر عوامل موثر بودند. نتایج تاکید می کند که آموزش مجازی بدون فراهم کردن زیرساختهای مناسب و حمایتهای روانی و آموزشی نمی تواند جایگزین آموزش حضوری با کیفیت باشد. پیشنهاد می شود با تقویت زیرساختهای فناوری آموزش، مهارتهای خودتنظیمی و انگیزش، حمایتهای روانی و توانمندسازی معلمان، کیفیت آموزش مجازی ارتقا یابد. این پژوهش می تواند راهنمایی برای سیاست گذاران، مدیران آموزشی و معلمان در بهبود فرآیندهای آموزش آنلاین باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، پیشرفت تحصیلی ، خودتنظیمی ، یادگیری ، نابرابری ، دیجیتال ، سلامت روان ، دانش آموزان