بررسی تاثیر آموزش تفکر انتقادی بر اجتماعی شدن و کنشگری دانش آموزان ابتدایی

هدف از این مقاله علمی ترویجی بررسی تاثیر آموزش تفکر انتقادی بر فرآیندهای اجتماعی شدن و کنشگری دانش آموزان ابتدایی است. تفکر انتقادی به عنوان یکی از مهمترین مهارتهای قرن بیست و یکم شامل توانایی، تحلیل، ارزیابی، استنتاج و تفسیر اطلاعات به منظور تصمیم گیریهای آگاهانه و حل مسائل است. این مهارت نه تنها در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر، است، بلکه نقش حیاتی در شکل گیری شهروندانی مسئولیت پذیر و فعال ایفا می کند. در دوره ابتدایی ذهن دانش آموزان در حال شکل گیری است و آموزش تفکر انتقادی در این سنین می تواند پایه های قوی برای یادگیری مادام العمر و مشارکت فعال در جامعه بنا نهد. اجتماعی شدن به معنای فرآیندی است که طی آن افراد، ارزشها هنجارها و رفتارهای مورد قبول جامعه را می آموزند و در آن ادغام می شوند. کنشگری نیز به معنای توانایی فرد برای مشارکت فعال و تاثیرگذار در محیط اطراف خود است. این مقاله نشان می دهد که چگونه آموزش تفکر انتقادی می تواند به دانش آموزان کمک کند تا اطلاعات را به دقت بررسی کرده نسبت به مسائل اجتماعی حساس باشند، و با دیدگاهی منتقدانه به آنها بپردازند. این رویکرد موجب می شود دانش آموزان صرفا پذیرای اطلاعات، نباشند بلکه توانایی طرح سوال، بحث و تبادل نظر، و ارائه راه حلهای خلاقانه را پیدا کنند. آموزش تفکر انتقادی می تواند مهارتهای ارتباطی و همکاری را در دانش آموزان تقویت کند و آنها را برای مشارکت موثر در گروههای اجتماعی آماده سازد. در نهایت این مهارتها به افزایش اعتماد به نفس و احساس خودکارآمدی در دانش آموزان منجر، شده و آنان را به سمت کنشگری فعال در مدرسه و جامعه سوق می دهد.

کلیدواژه ها:

تفکر ، انتقادی ، اجتماعی شدن ، کنشگری ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش و پرورش