تاثیر فضای فیزیکی مدرسه بر انگیزش تحصیلی دوره اول متوسطه

فضای فیزیکی مدرسه به عنوان بستری حیاتی در فرآیند یادگیری، نقش تعیین کننده ای در شکل گیری انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه ایفا می کند. در این مرحله از رشد، دانش آموزان با تحولات شناختی، عاطفی و اجتماعی مواجه اند و محیط آموزشی می تواند به طور مستقیم بر نگرش، رفتار و عملکرد تحصیلی آنان اثرگذار باشد. طراحی مناسب فضاهای آموزشی شامل نور طبیعی، تهویه مطلوب، رنگ آمیزی هماهنگ، چیدمان انعطاف پذیر، دسترسی به فضاهای باز و سبز، و امکان تعاملات اجتماعی، همگی از عواملی هستند که موجب افزایش انگیزش درونی، تمرکز، حس تعلق و مشارکت فعال در کلاس درس می شوند. در مقابل، محیط های آموزشی فاقد جذابیت بصری، تهویه ناکارآمد، نور ضعیف و طراحی خشک، می توانند منجر به کاهش انگیزه، بی تفاوتی تحصیلی و افت عملکرد شناختی دانش آموزان شوند. یافته های پژوهش های داخلی و بین المللی نشان می دهند که فضای فیزیکی مدرسه نه تنها بر جنبه های روان شناختی یادگیری تاثیر می گذارد، بلکه در ارتقای کیفیت آموزش، تعاملات اجتماعی و سلامت روانی دانش آموزان نیز نقش دارد. این مقاله با بهره گیری از روش های تحقیق موردی و مروری، به تحلیل ابعاد مختلف فضای فیزیکی مدرسه و تاثیر آن بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه پرداخته و تلاش دارد تا با ارائه شواهد علمی، ضرورت توجه به طراحی محیط های یادگیری را در سیاست گذاری های آموزشی برجسته سازد. توجه به این مولفه می تواند به عنوان راهبردی موثر در بهبود کیفیت آموزش و ارتقای عدالت تربیتی در مدارس کشور مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، فضای فیزیکی مدرسه ، طراحی آموزشی ، دوره اول متوسطه ، تعامل اجتماعی