نقش جلبک های دریایی (Seaweeds یا Macroalgae) در صنایع غذایی با تأکید بر گونه های دریای عمان
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: بیست و یکمین کنگره ملی علوم و صنایع غذایی ایران
- کد COI اختصاصی: NCFOODI21_909
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 2450
نویسندگان
بخش مدیریت مناطق بیابانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور- چابهار
چکیده
جلبک های سبز، قهوه ای و قرمز، سه گروه عمده از جلبک های اقتصادی با کاربری در صنایع غذائی انسان و دام و توزیع و فراوانی مناسب در سواحل دریای عمان می باشند. از گروه جلبک های سبز (کاهوی دریایی) گونه Ulva faciata علاوه بر ارزش تغذیه ای، به لحاظ داشتن اولوالین که باعث کاهش فشار خون می گردد، مهم است. از گروه جلبک های قهوه ای (سارگاسوم)، محصولات استخراجی متفاوتی از قبیل آلژینات و اسیدهای آن و مواد معدنی بدست می آید که آلژینات ها در صنایع غذایی برای تولید محصول با کیفیت و قدرت ماندگاری مطلوب کاربرد دارد. جلبک های قرمز، بعنوان غذا و منبع تولید دو هیدروکلوئید و اراگینان است که نقش بسیار مهمی در صنایع دارویی، تغذیه و ... دارند. گونه جلبکی Gracilariopsis persica یک جلبک قرمز اندمیک با قابلیت اقتصادی می باشد که آگار تولیدی از آن می تواند در صنایع غذایی مورد استفاده قرار گیرد.کلیدواژه ها
دریای عمان، جلبک، آلژینات، آگار و صنایع غذایمقالات مرتبط جدید
- مروری بر کپسولاسیون کاروتنوئیدها به روش خشک کن پاششی
- مطالعه ویژگیهای زراعی و عملکرد دانه تریتیکاله در شهرستان شیروان
- اهمیت گیاهان دارویی در باروری حیوانات مزرعه
- بررسی تاثیر حضور آنتی بیوتیک سفالکسین بر روی ویژگیهای بیولوژیکی لجن فعال
- بررسی اثر تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی بر پیدایش و گسترش بیابانهای غذایی و اثرات متعاقب آن بر محیط زیست
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.