بررسی کارایی بهینه سازی سبد سرمایه گذاری سهام با استفاده از مدل مارکویتز
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICAMAO10_052
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1404
چکیده مقاله:
هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر الگوی میانگین-واریانس مارکویتز به عنوان متغیر مستقل بر کارایی بهینه سازی سبد سرمایه گذاری سهام به عنوان متغیر وابسته است. این مطالعه به تحلیل عملکرد سبدهای سرمایه گذاری در صنایع دارویی، شیمیایی و غذایی که در سازمان بورس و اوراق بهادار فعالیت می کنند، پرداخته است. هدف از این پژوهش ارزیابی این موضوع است که آیا استفاده از الگوی میانگین-واریانس می تواند به صنایع مختلف در جهت کاهش ریسک و افزایش بازده کمک کند. پرسش های اصلی این تحقیق به دنبال پاسخ دادن به این موضوعات است که چگونه می توان سبد سرمایه گذاری را به گونه ای طراحی کرد که با حداکثر بازده و کمترین ریسک همراه باشد. در این راستا، الگوی مارکویتز به عنوان یک ابزار بهینه سازی سبد سهام، توانایی ایجاد یک سبد متنوع با ریسک کمتر و بازده بیشتر را مورد بررسی قرار می دهد. به علاوه، بررسی چگونگی به کارگیری شاخص های عملکردی همچون نسبت شارپ و نسبت تراینور در ارزیابی کارایی سبدهای سرمایه گذاری از اهداف دیگر این تحقیق است. این تحقیق از روش تحقیق کمی و از نوع پژوهش های کاربردی است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آماره حداقل مربعات معمولی استفاده شده است. داده ها برای صنایع دارویی، شیمیایی و غذایی جمع آوری و تحلیل گردید و دوره زمانی تحقیق از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ را شامل می شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از مدل میانگین-واریانس مارکویتز در بهینه سازی سبدهای سرمایه گذاری به طور موثری به کاهش ریسک و افزایش بازده در صنایع دارویی، شیمیایی و غذایی کمک می کند. با استفاده از این مدل، سبدهای بهینه شده قادرند عملکردی مطلوب تر نسبت به سبدهای غیر بهینه داشته باشند، که این امر با توجه به محدودیت های مختلف بازار مانند هزینه های معاملاتی و قوانین بورس قابل توجه است. به طور خاص، نسبت های شارپ و تراینور که برای ارزیابی کارایی سبدها استفاده شدند، نشان می دهند که سبدهای بهینه شده با این مدل، بازده باالتری نسبت به ریسک ارائه می دهند. در این تحقیق، شاخص نسبت شارپ که نشان دهنده بازده به ازای هر واحد ریسک است، مقادیر قابل توجهی را برای سبدهای بهینه نشان داد، به طوری که این سبدها توانستند بازده باالتری نسبت به سبدهای غیر بهینه با ریسک مشابه ارائه دهند. همچنین، نسبت تراینور که به ارزیابی بازده اضافی در ازای ریسک سیستماتیک می پردازد، نشان داد که سبدهای بهینه شده، عملکرد بهتری در مقایسه با سایر سبدها دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نساء دباغی
دانشجوی دکترای تخصصی حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب، ایران