لزوم تحول نگاه مدیریت شهری در برخورد با سکونتگاههای غیررسمی
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: همایش ملی مدیریت یکپارچه شهری و نقش آن در توسعه پایدار شهری
- کد COI اختصاصی: RESEARCHH01_071
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 807
نویسندگان
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان و عضو باشگاه پژوهشگران جوان
استادیار و عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری (عضو باشگاه پژوهشگران جوان(
چکیده
گسترش ناهمگون شهری در ایران طی دهه های اخیر، و از طرفی هم ناکارآمدی نظام برنامه ریزی شهری و ضعف برنامه های توسعه ملی و آمایش سرزمین، باعث شده است که شهرنشینی در کشور ما با معضلات فراوان همراه باشد. روند افزایش شهرنشینی در کشور باعث شده است که ساختار فرسوده شهرداری ها و مدیریت شهری، و همچنین ظرفیت ها و منابع موجود در شهرها توانایی پاسخ گویی به این حجم عظیم از مشکلات و نیازهای شکل گرفته را نداشته باشد. یکی از مهمترین نتایج شهرنشینی معاصر، پیدایش و گسترش پدیده اسکان غیررسمی در متن و یا حاشیه شهرها بویژه مراکز استانهاست. اسکان غیر رسمی به واقع یکی از بارزترین چهره های فقر شهری در بیشتر شهرهای مهاجرپذیر کشور ماست که با عناوینی همچون حاشیه نشینی، سکونتگاههای خودرو، مسکن های نابهنجار و اجتماعات آلونکی و مانند اینها نیز شناخته می شوند. در سال های اخیر، رویکردهای متفاوتی نسبت به سکونتگاههای غیررسمی، چه در ایران و چه در جهان تجربه شده است. بی شک، توجه به آموزه ها و نتایج این رویکردها، در جهت اتخاذ رویکرد صحیح و پایدار نسبت به سکونتگاههای غیررسمی کشورمان موثر خواهد بود. توجه به واقعیت های اسکان غیررسمی در ایران و مقایسه آن با باورهای موجود میان شهروندان، مسئولان و برنامه ریزان می تواند ضرورت توجه به بازنگری در رویکردهای موجود نسبت به سکونتگاههای غیررسمی را به خوبی روشن سازد. به طور کلی سکونتگاههای غیررسمی، از سرمایه های نهفته و به کار گرفته نشده مالی و اجتماعی فراوانی برخوردارند که وجود امکان ساماندهی غیررسمی در ایران با انجام برنامه ریزی های مناسب مبتنی بر مشارکت و توانمندسازی شهروندان کم درآمد را مورد تایید قرار می دهد. ضمن آنکه بناهای مسکونی این سکونتگاهها نسبت به دیگر سکونتگاههای غیررسمی واقع در کشورهای در حال توسعه از کیفیت بهتری برخوردارند، به گونه ای که می توانند از طریق ساماندهی و بهسازی جزء موجودی رسمی بخش مسکن محسوب گردند. در همین چهارچوب این مقاله با هدف ضرورت تحول در باورها و توجه به واقعیت ها در ارتباط با سکونتگاههای غیررسمی ایران با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی تهیه شده است بر این اساس راهکارها و برنامه هایی را برای ساماندهی اسکان غیررسمی ارائه می شود.کلیدواژه ها
سکونتگاه های غیررسمی، مدیریت شهری، ساماندهی، توانمندسازیمقالات مرتبط جدید
- بررسی عملکرد لرزه ای سازه های بتنی در مقابل حوادث طبیعی همچون زلزله
- بررسی جایگاه هوش مصنوعی در موفقیت مهندسی عمران
- نقش و جایگاه عمران و شهرسازی در ایجاد و توسعه گردشگری شهرهای شمالی
- واکاوی ویژگی های محیط های معماری و شهرسازی در دوران همه گیری ویروس کرونا
- بررسی ویژگی های شهر دوستدارکودک از منظر طراحی فضاهای شهری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.