یادگیری تلفیقی و بهبود مشارکت والدین در فرآیند آموزش دانش آموزان

در دنیای امروز، که فناوری اطلاعات و ارتباطات به سرعت در حال رشد است، نظام های آموزشی با چالش های جدیدی برای پاسخگویی به نیازهای یادگیرندگان مواجه هستند. یادگیری تلفیقی به عنوان یک رویکرد آموزشی نوین که آموزش حضوری را با آموزش آنلاین ادغام می کند، به طور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است. این رویکرد نه تنها فرآیند آموزش و یادگیری دانش آموزان را متحول می سازد، بلکه پتانسیل بالایی برای افزایش مشارکت والدین در فرآیند آموزش فرزندانشان دارد. هدف از این مقاله مروری، بررسی عمیق نقش یادگیری تلفیقی در بهبود مشارکت والدین در فرآیند آموزش دانش آموزان است. این مقاله ابتدا به تعریف و مبانی نظری یادگیری تلفیقی و مشارکت والدین می پردازد. سپس، چگونگی بهره برداری از ابزارهای فناوری در این رویکرد برای ایجاد کانال های ارتباطی موثر بین مدرسه و خانه، ارائه بازخوردهای به موقع به والدین، و فراهم کردن دسترسی آن ها به منابع آموزشی مورد بحث قرار می گیرد. همچنین، به بررسی چالش های پیش رو در این زمینه، از جمله شکاف دیجیتالی میان والدین، نیاز به آموزش آن ها، و مسائل مربوط به حریم خصوصی پرداخته می شود. نتایج این بررسی نشان می دهد که با برنامه ریزی دقیق، استفاده از پلتفرم های مناسب و ارائه آموزش های لازم، یادگیری تلفیقی می تواند به عنوان یک پل ارتباطی قوی میان خانه و مدرسه عمل کند و به افزایش معنادار مشارکت والدین در موفقیت تحصیلی فرزندانشان منجر شود. در نهایت، این مقاله به ارائه راهکارهایی برای غلبه بر چالش ها و پیاده سازی موثر این رویکرد در مدارس می پردازد و بر اهمیت همکاری میان معلمان و والدین برای ایجاد یک محیط آموزشی جامع و حمایتی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری تلفیقی ، مشارکت والدین ، فناوری آموزشی ، آموزش آنلاین ، ارتباط مدرسه و خانه