رابطه بین ترس از دست دادن (فومو) و اعتیاد به رسانه های اجتماعی: نقش واسطه ای افکار منفی تکراری

هدف: این پژوهش به بررسی نقش واسطه ای افکار تکراری منفی در رابطه بین ترس از دست دادن (فومو) و اعتیاد به رسانه های اجتماعی می پردازد. هدف اصلی مطالعه، تبیین چگونگی انتقال اثرات ترس از دست دادن بر اعتیاد به رسانه های اجتماعی از طریق الگوهای فکری منفی و تکراری است. روش: برای دستیابی به این هدف، از روش توصیفی – همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری استفاده شده و نمونه ای از دانشجویان دانشگاه های مختلف تهران (n = ۴۱۲) انتخاب گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد مربوط به اندازه گیری فومو، افکار منفی تکراری و اعتیاد به رسانه های اجتماعی جمع آوری شدند. ابزارهای آماری SPSS و AMOS جهت تحلیل داده ها و آزمون مدل معادلات ساختاری به کار گرفته شدند. شاخص های آماری از جمله ضریب آلفای کرونباخ، شاخص های برازش مدل (RMSEA، GFI، CFI و...) و آزمونهای همبستگی پیرسون مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که ترس از دست دادن رابطه مثبت و معناداری با اعتیاد به رسانه های اجتماعی دارد و این ارتباط از طریق افکار تکراری منفی تقویت می شود. به عبارت دیگر، هر چه فرد دچار ترس بیشتری از دست دادن لحظات و تجربیات اجتماعی باشد، افکار منفی تکراری افزایش یافته و در نتیجه احتمال بروز اعتیاد به رسانه های اجتماعی نیز بیشتر می شود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش، اهمیت توجه به ابعاد روانشناختی در استفاده از فناوری های دیجیتال را برجسته می سازد. بهبود مهارتهای تنظیم هیجان و طراحی مداخلات شناختی - رفتاری می تواند در کاهش اعتیاد به رسانه های اجتماعی و مدیریت ترس از دست دادن موثر باشد. این نتایج، زمینه های جدیدی برای پژوهش های آتی در حوزه روانشناسی دیجیتال و مداخلات پیشگیرانه فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به رسانه های اجتماعی ، افکار منفی تکراری ، ترس از دست دادن