مبانی فقهی و حقوقی اختیار خواهان در استرداد دعوا
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی حقوق، علوم سیاسی، سیاست اسلامی و فقه اسلامی
- کد COI اختصاصی: LPPJ01_2309
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 108
نویسندگان
کارشناس ارشد حقوق خصوصی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی مبانی فقهی و حقوقی اختیار خواهان در استرداد دعوا پرداخته است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و بررسی منابع حقوقی و فقهی انجام شد. نتایج نشان داد که استرداد دعوا نهادی است که ضمن حفظ حقوق خواهان، باید با رعایت شرایط قانونی و موازین فقهی به کار گرفته شود تا عدالت قضایی و نظم دادرسی تضمین گردد. در فقه، برای مدعی حق استرداد دعوا قائل شده است و بیان شده اصل اولیه در دعوا، امکان استرداد آن هست چون دعوا متعلق به اوست و اساسا یکی از معیارهای تعاریف مدعی، بحث ترک و استرداد دعوا است و همچنین اگر دادرسی اولیه ای که طرفین در آن حضور دارند، تمام نشده باشد لازم نیست که طرفین همان دعوا را تا انتها ادامه دهند بلکه می توانند نزد قاضی دیگر بروند. بنابراین در فقه فراتر از مقررات قانون آیین دادرسی مدنی حتی بعد از ختم مذاکرات طرفین دعوا و قبل از مرحله صدور رای، بدون رضایت خوانده امکان خاتمه دادن به دعوا هست. نتایج تحقیق می تواند راهنمایی کاربردی برای قضات، وکلاء و پژوهشگران حقوقی در مدیریت بهتر دعاوی و ارتقای نظام قضایی باشد.کلیدواژه ها
استرداد دعوا, دادخواست, مالکیت دعوا, شرایط استرداد, آثار حقوقی, مبانی فقهی, تجدیدنظراطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.