مدیریت تنش و فرسودگی شغلی در حرفه معلمی

حرفه معلمی یکی از پرچالش ترین و پراسترس ترین مشاغل در نظام های آموزشی به شمار می رود. معلمان به طور مداوم با انتظارات بالا، فشار کاری، کمبود منابع، مشکلات رفتاری دانش آموزان، عدم حمایت نهادی، و دخالت های والدین مواجه هستند که در صورت نبود راهکارهای موثر، منجر به بروز تنش، فرسودگی شغلی و کاهش انگیزه می شود. فرسودگی شغلی که با خستگی عاطفی، کاهش کارآمدی و احساس گسست از شغل همراه است، می تواند کیفیت تدریس و ارتباط معلم با دانش آموزان را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.این مقاله به بررسی علل، پیامدها و راهکارهای مدیریت تنش و فرسودگی شغلی در میان معلمان می پردازد. یافته ها نشان می دهند که عوامل سازمانی مانند فقدان حمایت مدیریتی، فشار ارزیابی های آموزشی، و محیط کاری نامناسب، نقش مهمی در افزایش تنش دارند. همچنین، عوامل فردی مانند مهارت های مقابله ای ضعیف و نبود تعادل بین کار و زندگی نیز تشدیدکننده این وضعیت هستند.برای کاهش این پدیده، راهکارهایی مانند آموزش مهارت های مدیریت استرس، ارتقای سلامت روان، ایجاد محیط حمایتی در مدرسه، مشارکت دادن معلمان در تصمیم گیری ها، و طراحی برنامه های توانمندسازی حرفه ای موثر شناخته شده اند. همچنین، استفاده از تکنولوژی برای کاهش بار اداری و افزایش انعطاف پذیری کاری می تواند نقش مثبتی در کاهش فرسودگی ایفا کند.در نهایت، سرمایه گذاری بر سلامت روان و رضایت شغلی معلمان نه تنها موجب ارتقای کیفیت آموزش، بلکه تضمین کننده پایداری نظام آموزشی در بلندمدت خواهد بود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: فرسودگی شغلی ، تنش کاری ، معلمی ، سلامت روان ، مدیریت استرس ، محیط آموزشی ، حمایت سازمانی ، توانمندسازی حرفه ای ، کیفیت تدریس.