هوشمند عطایی - دکترای اقلیم شناسی، عضوهیئت علمی دانشگاه پیام نوراصفهان،
مجید منصوریان خواجه لنگی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقلیم شناسی، دانشگاه پیام نور واحد اصفهان

جهت بررسی اثرات تغییرات اقلیمی در دشت شهرکرد ،آمار 55 ساله ایستگاه سینوپتیک شهرکرد مورد تحلیل و بررسی قرارگرفت. برای تعیین روند تغییراقلیم و پتانسیل خشکسالی به طور معمول از ضرایب خشکسالی استفاده می شود، از این رو براساسداده های موجود، میتوان از شاخص های مختلف خشکسالی مانند شاخص خشکی دو مارتن بهره گرفت. لذا جهت بررسی دقیق آمار 55 ساله، از سال 1956 تا 2010 میلادی، در یازده دوره پنج ساله مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج نشان می دهد ،که تغییرات دما دارای نوسانات متفاوتی بوده واز سال 1956 تا 1980 میلادی به میزان0/22 درجه سانتیگراد نسبت به میانگین 55 سالهآماری روند افزایشی داشته که این میزان از سال 1982 تا 1997 بطور مرتب رو به کاهش بوده است وبعد از سال 1997 مجددا دارای یک روند افزایشی می باشد. با بررسی تغییرات بارندگی نیز مشخص شد که از سال 1970 تا سال 1994 میلادی یک روند افزایش(حدود 29 میلی متر)را نشان می دهد و از سال 1994 تا 2010 نیز دارای یک روند کاهشی در حدود 25 میلی متری می باشد که نشان دهنده ی افزایش شدت خشکسالی می باشد. بر اساس شاخص دو مارتن نیز مشخص گردید(I=14/4 که در دشتشهرکرد در مدت 55 ساله دوره ی آماری روند خشکی به صورت کاهشی و افزایشی ادامه داشته که به علت تداوم و شدت آندربعضی از سالها در طول دوره آماری تاثیربسزایی در کاهش تولید محصولات زراعی و کشاورزی و کاهش تولیدات دامی وکاهش در کیفیت وکمیت پوشش گیاهی ،مرا تع ،منابع آبی زیر زمینی و سطحی در این دشت داشته است.

تغییرات اقلیمی، خشکی ،خشکسالی ،شاخص دومارتن ،شهرکرد