جهت گیری پیمایشی به منظور افزایش سطح نوآوری با بکارگیری متغیر فرهنگ سازمانی

طی سال های متمادی، نوآوری در کسب وکار جزء اولین موضوعات بااهمیت برای مدیران کسب وکارها بوده است. همه ما داستان هایی از استارتاپ­ های چابک و زیرک می شنویم که با استفاده از انواع نوآوری، موسسات بسیار برجسته ای را از میدان خارج کرده اند. نوآوری یک اصطلاح همه گیر است و همین باعث شده تعیین دقیق اینکه نوآوری در کسب وکار به چه معناست کمی دشوار شود. نوآوری یعنی خلق یا به کارگیری ایده ها، روش ها، محصولات یا خدمات جدید به گونه ای که باعث ارزش آفرینی شود. نوآوری، شیوه سیستماتیک توسعه و بازاریابی محصول و خدمات، برای پذیرش آن از سوی مشتری است. نوآوری می تواند به بهبود فرآیندها، افزایش بهره وری، جذب مشتریان جدید، یا ایجاد بازارهای تازه منجر شود.نوآوری در کسب وکار، فرآیند ایجاد و پیاده سازی ایده ها، روش ها، محصولات یا خدمات جدید در سازمان است تا عملکرد فروش، رقابتی بودن و خلق ارزش مشتریانش را بهبود دهد. نوآوری در کسب وکار شامل معرفی محصولات یا خدمات جدید، اضافه کردن امکانات جدید و یا بهبود فرآیندهای موجود است تا به یک مزیت رقابتی در بازار دست پیدا کنند. فرهنگ سازمانی مجموعه ای از ارزش ها، باورها، هنجارها و رفتارها است که در یک سازمان وجود دارد و بر نحوه عملکرد و تعامل کارکنان با یکدیگر و با مشتریان تاثیر می گذارد. وجه مشترک انواع تعاریف ارایه شده وجود یک سلسله از باورها، اعتقادات و ارزش های مشترک بین اعضای یک سازمان است که رفتار اعضای آن را هدایت می کند. هر سازمان الگوهای اعتقادی، افسانه ها، داستان ها، آداب و رسومی دارد که خود متاثر از فرهنگ جامعه ای است که سازمان را احاطه کرده است و وجود آن باعث می شود اعضا شناختی مشترک پیدا کنند و نوعی یکرنگی و همسویی بین آن ها مشاهده شود.هدف این پژوهش، جهت گیری پیمایشی به منظور افزایش سطح نوآوری با بکارگیری متغیر فرهنگ سازمانی می باشد. بر مبنای مطالعه ادبیات پژوهش، تعدادی فرضیه تدوین گردید. با توزیع و جمع آوری پرسشنامه و تحلیل داده های مربوطه، فرضیات پژوهش همگی با تایید رسیدند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، نوآوری ، رویکرد پیمایشی