منبع مشروعیت برنامه ریزی و برنامه ریزان

برنامه ریزی دخالتی هدفمند برای تغییر روند جاری رویدادهاست.زمانبندی و مشروعیت مداخله ی برنامه ای ،پرسش های محوری نظریه برنامه ریزی است. هدف مقاله پیش رو شناخت منبع مشروعیت برنامه ریزی و برنامه ریزان می باشد، به عبارتی هدف این مقاله پاسخ به این سوال می باشد ؛ برنامه ریزی، که به نوعی اعمال سلطه و دخالت در روند جاری رویدادهاست، از چه منابعی مجوز این اعمال قدرت را کسب می کند؟ نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد که برنامه ریزی و برنامه ریزان مشروعیت خود را از دو منبع اصلی می گیرند؛نخست به لحاظ پذیرش مردمی از تخصص حرفه ای و آکادمیکشان.دوم به لحاظ قانونی شدن و اجرایی شدن برنامه ریزی از منابع قدرت(نظام مدیریت) . در ادامه بحث و درپله ای بالاتر،مشروعیت خود مدیریت شهری و منبع مشروعیت آن بررسی ، و مشخص می شود که منبع مشروعیت مدیریت شهری درایران و غرب متفاوت بوده به طوری که درایران مدیریت شهری مشرویت خود را از حکومت مرکزی و درغرب مدیریت شهری مشروعت خود را از مردم می گیرد.روش تحقیق در این مقاله ،روش توصیفی و تحلیل محتوا است و اطلاعات به صورت کتابخانه ای گرد آوری شده است.