بررسی علل شکل گیری و راهبردهای بهبود سیمای نابهنجار شهری (مطالعه موردی : سکونتگاه غیر رسمی اسلام آباد شهر کرج)

مشخص ترین جنبه زیبایی شناسی یک شهر منظر و سیمای بصری آن است. سیما و کالبد شهر، نمود قابل رویت محتواست و در هر وضعیتی حالتی پویا برای دگرگونی دارد. هنگامی که صحبت از سیمای شهر به میان می آید آنچه از شهرهای امروزی در ذهن تداعی می شود ملغمه ایست از طرح هایی که بی هیچ محتوایی عمیق، زشتی و نابهنجاری را با چشم و ذهن شهروندان عجین ساخته است. بی شک این نابهنجاری نتیجه افول ارزش های زیبایی شناختی در بستر فرهنگی جامعه معاصر است. شهرهای امروزی به دلایل گوناگون از یافتن هویت بصری مطلوب بی بهره مانده اند. مقوله های بسیاری از هویت و زیبایی، تا تکنولوژی و فناوری ساخت در نما و بدنه فضای شهری دخیل است. استفاده تقلیدی و نامناسب از مصالح چهره نامناسبی به شهر بخشیده و عدم هماهنگی مصالح به کار برده شده در بنا با نماهای مجاور، ساختمانها را از هر لحاظ فاقد برقراری ارتباط مناسب با مخاطب ساخته است. طی این تحقیق تلاش بر آن است تا مفهوم سیمای نابهنجار شهری، عوامل موثر در شکل گیری آن و راهبردهای لازم در جهت توقف روند شکل گیری این معضل در شهرها شناسایی و در محله اسلام آباد (زورآباد)کرج بررسی شود.

کلیدواژه ها:

سیمای نابهنجار شهری ، منظر شهری ، زیبایی شناختی ، هویت بصری ، محله اسلام آباد