بررسی رابطه مدیریت دانش و استرس (فشار روانی شغلی) مطالعه موردی (اعضای هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان)

دانش کلید ایجاد ارزش در سارمان ها است.نقش و اهمیت دانش در سازمانهای امروزی روز به روز در حال افزایش می باشد.جامعه دانایی محور،جامعه ایست که در ان دانایی سرمایه محسوب میشود و دانشگران سرمایه داران این جامعه اند.چنانچه سازمانی بتواند سرمایه های دانشی خود را بدرستی هدایت نماید رقابت پذیری در سازمان افزایش می یابد.از طرفی استرس اگر از حد بهینه آن بیشتر یا کمتر شودمی تواند سلامت دانشگران را مورد تهدید قرار دهد.از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان مدیریت دانش و استرس در دانشگاه سیستان و بلوچستان انجام پذیرفته است.جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی این دانشگاه به تعداد 440 نفر بوده که نمونه اماری آن بر اساس جدول مورگان به تعداد205 نفر انتخاب گردیدند.پژوهش حاضر با توجه به هدف آن،عمدتا پژوهشی کاربردیست.از لحاظ ماهیت و روش تحقیق،توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد.پرسشنامه های مورد استفاده در پژوهش ،پرسشنامه مدیریت دانش مدل نانوکا و تاکیوچی و پرسشنامه استرس روانی شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان با ضریب پایایی به ترتیب 086 و 078 می باشد.برای تجزیه و تحلیل از آزمون اسپرمن استفاده شده است.با عنایت به نتایج آزمون،رابطه معنادار و مثبت بین مدیریت دانش و استرس قوت می گیرد.به عبارت دیگر میتوان گفت افزایش مدیریت دانش به طور طبیعی استرس را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، دانایی محوری ، فشار روانی ، مدیریت استرس ، مدیریت دانش