جایگاه شادی و نشاط در اسلام

شادمانی که هدف مشترک افراد است و همه برای رسیدن به آن تلاش می کنند،عبارت است از ارزشیابی افراد از خود و زندگیشان.از همان ابتدای تمدن بشری،متفکران به بحث و گفت و گو در مورد حیات انسانی و زندگی مطلوب پرداخته اند.برخی از افراد ایده آل خود را ثروت،بعضی در داشتن روابط پر معنا و گروهی در کمک به افراد نیازمند میبیند. همه این افراد از لحاظ شرایط و ظواهر بیرونی با یکدیگر متفاوتند،ولی از یک احساس تندرستی ذهنی مشترک برخوردارند.اگر با دقت احوال انسانهای شاد و ناشادبررسی شود،مشخص می شود که اندوه مادی متاعی شیطانی و شادی هدیه ای رحمانی است.در این مقالهسعی شده است تا به بیان مختصری در مورد نشاط و شادی پرداخته شود و در ادامه جایگاه شادی در اسلام و راه هایی را که اسلام برای افزایش آن تجویز کرده،تشریح گردد.