رذایل اخلاقی عاشق و معشوق در داستانهایی غنایی نظامی و شاهنامه فردوسی (با تکیه بر نسخ مصور خمسه و شاهنامه دوره قاجار محفوظ در موزه ملک )
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: فصلنامه مطالعات هنر اسلامی، دوره: 22، شماره: 57
- کد COI اختصاصی: JR_ISLART-22-57_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 42
نویسندگان
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران
استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران
چکیده
ادبیات غنایی و حماسی دو گونه مهم از انواع ادب به شمار می روند. نظامی و فردوسی به ترتیب دو شاعر غنایی و حماسی هستند که عشق و اخلاق در آثارشان به ویژه در اشعار عاشقانه آن ها جایگاه والایی دارد. در این اشعار شخصیت های داستانها، از لحاظ اخلاقی دارای روحی متعالی هستند. فضایل اخلاقی در داستان های غنایی به وفور یافت می شود و آنچه که معمولا بدان پرداخته نشده و یا کم تر التفات شده رذایل اخلاقی عاشق و معشوق در داستان های غنایی است. در آثار این دو شاعر گران سنگ عاشق و معشوق دارای فضایل و رذایل اخلاقی هستند. در این تحقیق نشان داده شده مهم ترین رذایل اخلاقی که در عاشق و معشوق دیده می شود چیست و چرا این ویژگی های ناپسند در آن ها یافت می شود و کدام عشاق و معشوقها بیشتر دارای این صفات نازیبا هستند. صفات اخلاقی مانند ستمکاری و قدردان نبودن، هوسرانی و خیانت، خودخواهی، تکبر و... هم برای عاشق و هم برای معشوق جزو رذایل اخلاقی محسوب می شود. تجلی اخلاق عاشق و معشوق در نگاره های نسخ خمسه و شاهنامه مصور دوره قاجار نیز دیده می شود.اهداف پژوهش: بررسی رذایل اخلاقی عاشق و معشوق در خمسه نظامی و شاهنامه فردوسی با تکیه بر نسخه مصور خمسه و شاهنامه قاجار در موزه ملک.بررسی تفاوت عشق مردان و زنان طبقات بالای اجتماع نسبت به دیگران.سوالات پژوهش:باتوجه به داستان خسرو و شیرین نظامی و شاهنامه فردوسی رذایل اخلاقی عاشق و معشوق چیست؟عشق مردان و زنان طبقات بالای اجتماع نسبت به دیگران چه تفاوتی دارد؟کلیدواژه ها
رذایل اخلاقی, عاشق, معشوق, داستان خسرو و شیرین نظامی, شاهنامه فردوسیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.