تاثیر تنش خشکی خاک روی کلروفیل، محتوی نسبی آب برگ و عملکرد ارقام گندم

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی خاک روی رقم های گندم، پژوهشی گلخانه ای به صورت بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در سال 1390 انجام شد. تیمارهای تنش خشکی شامل سه رژیم رطوبتی آبیاری مطلوب (آبیاری بر اساس 100 % آب قابل استفاده)، تنش ملایم ( 75 % آب قابل استفاده) و شدید ( 50 % آب قابل استفاده) و چهار رقم گندم (چمران، داراب 2، آتیلا و شیرودی) بود. اندازه گیری میزان کلروفیل برگ پرچم در 20 روز بعد از گل دهی نشان داد که با افزایش میزان تنش خشکی (کاهش آب مصرفی) مقدار کلروفیل به صورت معنی داری کاهش یافت و در تنش شدید ارقام شیرودی و آتیلا بترتیب با 44/3 و 42/1 واحد اسپد دارای بیشترین میزان کلروفیل بودند. 20 روز بعد از گل دهی در شرایط تنش شدید، محتوی نسبی آب برگ در رقم چمران به طور معنی داری در مقایسه با شیرودی و آتیلا و داراب 2 کاهش یافت. به طور کلی تنش خشکی تاثیر منفی روی وزن هزار دانه داشت و کمترین میزان وزن هزار دانه در رقم چمران مشاهده شد (جدول 1). رقم شیرودی با 419/7 گرم در متر مربع دارای بالاترین عملکرد دانه در تنش شدید بود. رویهم رفته، خشکی کنترل شده خاک در ارقام مقاوم به خشکی مانند شیرودی و آتیلا، ممکن است موجب انتقال بهتر مواد پرورده ذخیره شده به دانه در مناطق خشک و نیمه خشک، که کاهش سریع منابع آب تولیدات زراعی را تهدید می کند، گردد.

کلیدواژه ها:

ارقام گندم ، خشکی خاک ، مقدار کلروفیل ، محتوی نسبی آب برگ