بررسی تغییرات مکانی پایداری خاکدانه و برخی از ویژگیهای شیمیایی خاک در یک زمیننما با کشت دیم در منطقه کوهین

بهمنظور بررسی تغییرات مکانی ویژگیهای خاک در اراضی دیم، زمیننمایی با شیب متوسط 6/1% در ایستگاه تحقیقات خاک و آب دانشگاه تهران در منطقه کوهین انتخاب شد. برای بررسی ویژگیهای خاک، نمونهبرداری بهصورت مرکب از 33 نقطه به فواصل 50 متری از لایه سطحی cm 0/15 و زیر سطحی cm 30-15 صورت گرفت. توزیع اندازه و پایداری خاکدانه با الک تر، و میزان کربنات کلسیم معادل pH و ماده آلی در آزمایشگاه اندازهگیری شدند. نتایج حاکی از وجود ساختار مکانی در هر دو عمق برای ویژگیهای مورد مطالعه ولی با دامنه تاثیر متفاوت میباشد. برای درونیابی ویژگیها از دو تخمینگر کریجینگ نقطهای و روش معکوس فاصله استفاده شد. برای کنترل اعتبار این دو تخمینگر از دو پارامتر میانگین خطا و ریشه میانگین مربعات خطا استفاده گردید. نتایج حاکی از تخمین قابل قبول هر دو روش برای میانگین وزنی قطر خاکدانه در دو عمق و ماده آلی در عمق زیر سطحی میباشد. درحالیکه برای ویژگیهای دیگر تنها یک روش مورد قبول واقع شد.

کلیدواژه ها:

اراضی دیم ، تغییرات مکانی ، زمیننما