بررسی مکانیسم های انعقاد و لخته سازی به وسیله منعقد کننده های شیمیایی و طبیعی در تصفیه آب و پساب

سال انتشار: 1392
محل انتشار: اولین همایش ملی و نمایشگاه تخصصی محیط زیست، انرژی و صنعت پاک
کد COI اختصاصی: EECICO01_273
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 5341

نویسندگان

دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگی های محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی

عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

عمل انعقاد به منظور کمک به حذف ذرات معلق و مواد محلول در آب و پساب به کار می رود. با توجه به تئوری های انعقاد و لخته سازی، بی ثباتی های کلوئیدی را می توان با اضافه کردن کاتیون هایی که به طور خاص با بار منفی ارتباط برقرار می کنند، بدست آورد. استفاده از منعقد کننده های شیمیایی به دلیل مشکلات بهداشتی و گران بودن سبب شده است محققین در سالهای اخیر به استفاده از منعقد کننده های طبیعی روی آورند. در این پژوهش پس از مروری بر استفاده از منعقد کننده های شیمیایی و طبیعی، مکانیسم هر کدام به طور جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که منعقد کننده های شیمیایی از طریق متراکم شدن لایه دوبل الکتریکی، جذب سطحی و خنثی سازی بار، به دام افتادن ذرات در رسوب و در نهایت ایجاد پل شیمیایی بین ذرات کارکرد خود را نشان می دهند و منعقد کننده های طبیعی بیشتر از طریق مکانیسم فشرده سازی لایه دوبل و در برخی موارد جذب و خنثی سازی بار عمل می کنند. در نتیجه اگر از پلیمرهای طبیعی به عنوان کمک منعقد کننده مواد شیمیایی استفاده شود کارایی این مواد را در تصفیه آب و پساب بالاتر می برد.

کلیدواژه ها

انعقاد، لخته سازی، منعقد کننده های طبیعی، منعقد کننده های شیمیایی، مکانیسم

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.