بررسی و ارزیابی کاربری اراضی شهرهای ایران (نمونه موردی منطقه ۱۲ شهری اصفهان)

  • سال انتشار: 1404
  • محل انتشار: فصلنامه پژوهش های بوم شناسی شهری، دوره: 16، شماره: 39
  • کد COI اختصاصی: JR_GRUP-16-39_008
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 20
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

بهمن کارگر

دانشیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه علوم انتظامی و دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره)، شهر ری، تهران،

علی باقری

دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره)، شهر ری، ایران.

اسمعیل دلیر

مربی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

ارزیابی کاربری زمین هسته اصلی برنامه ریزی شهری است و امکان تدوین و ترسیم چیدمانی مناسب از کاربری های شهری را در یک محدوده جغرافیایی فراهم می سازد. طی دهه های اخیر به دنبال آشفتگی ها، مسائل و مشکلات شهری، ارزیابی کاربری اراضی شهری جایگاه ویژه ای پیدا کرده است و از طریق آن می توان به نحوه توزیع و عملکرد کاربری ها پی برد. در این راستا، تحقیق حاضر با هدف ارزیابی کمی و کیفی تعداد ۲۳ نوع از کاربری های اراضی منطقه ۱۲ شهر اصفهان را مد نظر قرار داد. برای این منظور داده های جغرافیایی چند منبعی برای تکنیک روش کمی و کیفی در نظر گرفته شد. پژوهش از نظر هدف، کاربردی- توسعه ای و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی بود. در جمع آوری داده ها از روش اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است و در تجزیه و تحلیل داد ه ها از ماتریس های ارزیابی، مدل ضرایب فضایی، شاخص های استاندارد مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری از طریق ابزارهای تحلیلی نرم افزار SPSS و GIS استفاده شده است. نتایج نشان داد که کاربری های خدمات شهری، ناحیه ای و محله ای شامل کاربری فرهنگی، فضای سبز، گردشگری و پذیرایی، خدمات اجتماعی، بهداشت و درمان و آموزش و پرورش کمتر از سرانه استاندارد مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری بود. همچنین در تحلیل ضریب مکانیابی این منطقه از نظر استفاده کنندگان از خدمات شهری و خدمات پایه در وضعیت نامتناسبی نسبت به میانگین موجود شهر اصفهان قرار داشت. و در ارزیابی کیفی نیز بخش عمده ای از کاربری های شهری به دلیل قرار گرفتن در بافت های ناکارآمد اسکان غیر رسمی از وضعیت مناسبی برخوردار نبودند.

کلیدواژه ها

کاربری اراضی, ارزیابی, سکونتگاها, ناکارآمدی, اصفهان

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.