راهکارهایی برای کاهش جزایر حرارتی در توسعه پایدار کلان شهرها ی متراکم با تحلیل ارتباط فرم ساختمان با آسایش حرارتی فضای باز به کمک هوش مصنوعی
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: اولین کنفرانس ملی چشم انداز آینده شهرها با محوریت توسعه پایدار فرهنگی و شهر خلاق
- کد COI اختصاصی: FMCMCONF01_326
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 18
نویسندگان
گروه معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
دانشیار گروه معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
گروه معماری، دانشگاه هنر، تهران، ایران
چکیده
این مقاله به بررسی نقش فرم ساختمان در تعدیل پدیده جزایر حرارتی شهری (UHI) و بهبود آسایش حرارتی فضای باز در کلان شهرهای متراکمی مانند تهران می پردازد. هدف اصلی، تحلیل تاثیر شاخص های کالبدی شامل نسبت سطح به حجم (FAR)، جهت گیری، ارتفاع ساختمان و مصالح بر الگوهای دمایی و مصرف انرژی است. با استفاده از داده های میدانی (دما، رطوبت، سرعت باد) و الگوریتم های هوش مصنوعی (شبکه های عصبی و رگرسیون خطی)، رابطه کمی بین فرم ساختمان و تشدید UHI در مناطق ۱، ۶ و ۲۱ تهران بررسی شد. نتایج نشان می دهد بهینه سازی فرم با ادغام فناوری های بومی (مانند بادگیرها) و مصالح بازتابنده، دمای سطحی را تا ۴°C کاهش داده و مصرف انرژی را ۰۳٪ بهبود می بخشد. همچنین، مدل های پیش بین مبتنی بر هوش مصنوعی با دقت ۷۸٪ (R²=۰.۸۷) قادر به شناسایی نقاط بحرانی حرارتی هستند. این پژوهش چارچوبی عملیاتی برای طراحی شهری پایدار ارائه می کند که تراکم متعادل (FAR=۲.۵-۳)، جهت گیری شمالی-جنوبی و ادغام فضای سبز را به عنوان راهکارهای کلیدی برجسته می سازد. دستاوردها حاکی از ضرورت بازنگری در سیاست های تراکم و ترویج فناوری های سازگار با اقلیم گرم و خشک تهران است.کلیدواژه ها
آسایش حرارتی فضای باز, توسعه پایدار, جزایر حرارتی, فرم, هوش مصنوعیمقالات مرتبط جدید
- ارزیابی تاثیر فناوریهای نوین دیجیتال (BIM)، هوش مصنوعی و اینترنت اشیا بر بهبود بهره وری و کاهش ریسک در پروژه های ساخت و ساز ایران مطالعه) مورردی اداره کل نوسازی شهر تهران منطقه (۸)
- سازه های مقاوم هوشمند جهت بهینه سازی مصرف انرژی با محوریت زیست محیطی
- درآمدی بر امکان حضور رهنمودهای باغسازی معماری اسلامی در پیشبرد طراحی منظر معاصر
- باغسازی در معماری اسلامی؛
- شناسایی ریسکهای موثر در پیشرفت فیزیکی پروژه های ساخت به روش بهترین بدترین فازی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.