راهکارهایی جهت افزایش زیست تخریب پذیری پلی اولفین ها
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: اولین همایش ملی و نمایشگاه تخصصی محیط زیست، انرژی و صنعت پاک
- کد COI اختصاصی: EECICO01_113
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1836
نویسندگان
عضو هیات علمی، گروه نساجی و چرم، پژوهشکده شیمی و پتروشیمی، پژوهشگاه استاندارد ، کرج
چکیده
پلی اولفین ها شامل پلی اتیلن (PE) و پلی پروپیلن (PP) از جمله پلاستیکهای عمده ای هستند که در طبیعت به عنوان زباله ریخته شده و با توجه به ماهیت ساختاری خود در محیط زیست باقی مانده و منجر به افزایش آلودگی زمین و آب می گردند. آبگریزی، وزن مولکولی بالا، ترکیب شیمیایی و ساختاری این قبیل پلیمرها از جمله خصوصیاتی است که مانع از تجزیه بیولوژیکی آنها می شود. از آنجاییکه درک مکانیسم تخریب پلیمرهای طبیعی و مصنوعی توسط میکروارگانیسم ها و آنزیم ها چشم انداز جدیدی را در رابطه با پلاستیک های زیست تخریب پذیر و همچنین دیگر مسائل زیست محیطی می گشاید، لذا در مقاله حاضر به بررسی مکانیسم فرایند تخریب غیر زیستی (Abiotic Degradation) و دستیافتهای مختلف فیزیکی، شیمیایی و بیوشیمیایی که می تواند منجر به افزایش تجزیه بیولوژیکی (Biotic Degradation) پلی اولفینها گردد، پرداخته می شود. از جمله راهکارهای اشاره شده می توان: 1) مخلوط کردن پلی اولفین ها با پلیمرهای طبیعی زیست تخریب پذیر مانند نشاسته، نشاسته اصلاح شده شیمیایی، سلولز، و ... 2) ترکیب پلی اولفین ها با پرواکسیدانها 3) تیمار اولیه پلی اولفین ها با حرارت، امواج فرابنفش و مایکروویو 4) جداسازی و رشد میکروارگانیسم های موثر 5) بهبود اتصال میکروارگانیسم به سطح پلیمر و 6) مهندسی ژنتیک میکروارگانیسم، را مطرح نمود. مطالعه و بررسی تمامی این عوامل موثر بر زیست تخریب پذیری پلی اولفین ها منجر به سنتز پلیمرهای جدید و بدنبال آن کاهش تاثیر ضایعات پلاستیک در طبیعت خواهد گردید.کلیدواژه ها
تخریب زیستی، پلی اولفین ، پلیمرمقالات مرتبط جدید
- بررسی فنی و اقتصادی پروژههای ژئوتکنیکی بهسازی خاک در خاک های ماسهای چالو س
- عدالت محیطزیستی در سکونتگاههای حاشیهای: سنجش شاخص های پایداری در سکونتگاههای غیررسمی منطقه ۲ مشهد
- عوامل موثر بر ریسک های منابع انسانی در پروژه های عمرانی
- فرصتهای توسعه فضای تفریحی و گردشگری شهر مشهد
- از سرگیری الگوهای معماری بومی با استفاده از هوش مصنوعی: یک بررسی جامع
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.