اقدام پژوهی چگونه توانستم با استفاده از تکنیک های مثبت انگاری، نگرش دانش آموزان نسبت به مدرسه را تغییر دهم؟

در سال های اخیر، نگرش دانش آموزان نسبت به مدرسه به یکی از دغدغه های مهم مشاوران و مسئولان آموزشی تبدیل شده است. تجربه ها نشان داده اند که نگرش منفی دانش آموزان نسبت به محیط مدرسه می تواند پیامدهایی چون افت تحصیلی، کاهش انگیزه، افزایش غیبت ها و حتی ترک تحصیل را به دنبال داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی و بهبود نگرش دانش آموزان کلاس هشتم متوسطه اول نسبت به مدرسه، با استفاده از تکنیک های مثبت انگاری انجام شد. این پژوهش در قالب یک اقدام پژوهی و با نقش مستقیم مشاور مدرسه (عبدالرحمان جدگال) صورت گرفت. ابتدا با استفاده از پرسش نامه نگرش، مشاهده مستقیم، مصاحبه های غیررسمی و گزارش های معلمان، اطلاعات اولیه درباره نگرش دانش آموزان جمع آوری شد. نتایج اولیه نشان داد که درصد بالایی از دانش آموزان نگرشی منفی نسبت به مدرسه دارند. پس از تحلیل داده ها، برنامه ای ۶ هفته ای شامل آموزش مفاهیم مثبت انگاری، تمرین جملات تاکیدی، دفترچه سپاسگزاری، جلسات گفت وگوی مثبت و پخش کلیپ های انگیزشی طراحی و اجرا شد. نتایج اجرای این برنامه نشان داد که نگرش دانش آموزان به شکل معناداری بهبود یافته است؛ مشارکت آن ها در فعالیت های مدرسه افزایش یافته و سطح امید و اعتمادبه نفس در بین آنان رشد یافته است. در پایان، پیشنهاد می شود این قبیل برنامه ها در سطح گسترده تر و با مشارکت فعال معلمان و خانواده ها پیاده سازی شود تا بتوان زمینه ساز پرورش نسلی با نگرش مثبت، انگیزه بالا و باور به توانمندی های درونی آنان شد.

کلیدواژه ها:

مثبت انگاری ، نگرش دانش آموزان ، مدرسه ، اقدام پژوهی ، انگیزش تحصیلی ، تکنیک های روان شناسی مثبت ، مشاوره دانش آموزی ، کلاس هشتم